 |
| 7:10 Luchtballonnen boven Barneveld |
In verband met andere afspraken heb ik deze wandeling een week vervroegd en zo loop ik vandaag vroeg in de morgen weer naar het station op weg naar de volgende wandeldag langs het Noaberpad. Dit keer staat Drenthe op het programma en waar ik de vorige keer net over de landsgrens in het zuiden van deze provincie met mijn wandeling stopte, loop ik vandaag vanaf dit punt naar de meest zuidelijke plaats in de provincie Groningen. Het belooft een warme zomerdag te worden en in een nieuwe afritsbroek en een nieuw superdun jasje begin ik mijn tocht naar het startpunt van de dag.
In de trein naar Amersfoort zie ik boven Barneveld twee luchtballonnen zweven. Onlangs heb ik zelf een tocht in een luchtballon gemaakt en van de piloot begreep ik dat ballonvaren met name in de ochtend- en avonduren het beste werkt vanwege de samenstelling van de lucht waarin je zweeft. Met een veel hogere snelheid dan dat van die luchtballonnen brengt de trein mij via Amersfoort en Zwolle in Coevorden. In de trein van Zwolle naar Coevorden ben ik nog getuige van een zwartrijder die op de bon wordt geslingerd nadat ik dezelfde persoon nog had uitgelegd hoe ver het nog was naar Emmen.
 |
| 9:34 Bij de start zijn de Duitse ja-knikkers nog zichtbaar |
In Coevorden stap ik uit de trein en probeer ik uit te checken, maar ik hoor geen bevestigende piep. Dat maakt me niet zoveel uit, want ik reis vandaag met een dagkaart voor het hele land. Ik loop dus direct door richting het busje dat mij naar mijn startpunt moet brengen. De chauffeur eet nog een bakje fruit leeg in de tien minuten dat ze nog moet wachten voordat ze mag gaan rijden en ik eet tegelijkertijd mijn eerste broodje op als ontbijt. Tijdens de bustocht naar het startpunt bij bushalte Europaweg 38 te Schoonebeek rijden we veel bordjes voorbij waarop gewaarschuwd wordt voor wandelaars. De chauffeur weet me te vertellen dat er vandaag een wandeltocht is rond Schoonebeek met afstanden tot 40 kilometer. Even denk ik dat ik ze misschien nog ga tegenkomen, maar al snel concludeer ik dat die kans niet groot is, omdat ik direct het gebied uitloop richting het noorden.
 |
| 9:55 |
In de lijst met routewijzigingen op het Noaberpad staat gewaarschuwd dat de route in het Bargerveen is aangepast en dat wegens grootschalige werkzaamheden de bordjes ter plaatse moeten worden gevolgd. Met die waarschuwing in gedachten loop ik richting het Bargerveen en als ik bij een gesloten hek kom waar mijn route zegt dat ik rechtdoor moet en de bordjes ter plaatse me linksaf sturen, ga ik dus de bordjes volgen. Ik blijf dit doen, totdat ineens het pad ophoudt en overgaat in een aardappelveld. Heb ik een bordje gemist? Ik besluit het aardappelveld te doorkruisen via een spoor dat door een trekker is achtergelaten. Zo loop ik kaarsrecht door het veld heen. Aan het eind is de trekker haaks gedraaid en sla ik rechtsaf, om even verderop een slootje over te springen en in een weiland uit te komen, waar aan de grassprietjes is te zien dat dit eerder gemaaid gras betreft. Terwijl ik over het weiland richting de weg loop, worden de koeien van de nabijgelegen boerderij losgelaten op het land dat zich aan de andere kant van de sloot bevindt. De koeien kijken me vreemd aan als ik hen passeer en als ik aan het eind van het weiland aankom, besluit ik niet via het erf van de boerderij de weg op te gaan, maar langs de rand van het weiland verder te lopen. Hier loopt een pad en even verderop loopt het Noaberpad over dit pad, dus door zo verder te lopen, hoop ik weer op het Noaberpad terug te komen. Op de plek waar ik daadwerkelijk weer op het Noaberpad uitkom, blijkt de route van noord naar zuid weer beter te zijn gemarkeerd dan andersom. Dat is me bij een eerdere wandeling ook al opgevallen. Toen liep ik over een stuk land waar de hooibalen al stonden opgestapeld, vandaag liep ik hierdoor door een aardappelveld en weiland. Niet erg handig dus, maar zolang ik dit kan doen zonder schade aan de omgeving toe te brengen, kan ik er op zich nog wel mee leven. De boeren van het land waar ik doorheen loop hopelijk ook...
 |
| 10:05 In een aardappelveld |
Ik loop inmiddels langs de weg naar Weiteveen en langs deze weg liggen twee geocaches verstopt. Voor de eerste moet ik bij het Smalspoormuseum zijn. Hier is een evenement aan de gang waardoor er bij de ingang van het terrein entreegelden worden geheven. Ik ga geen toegang betalen om alleen even een geocache te loggen, dus ik besluit om om te draaien en verder te gaan met mijn wandeling. Een paar honderd meter verder ligt de volgende geocache. Hiervoor moet ik met mijn telefoon een nfc-tag scannen waarbij ik informatie krijg over de daadwerkelijke locatie van de geocache. Een stukje verderop kan ik zo mijn eerste gevonden geocache van de dag loggen. In totaal zullen dat er vandaag zeven zijn.
 |
| 10:14 Langs de koeien |
Via Weiteveen kom ik nu uit in het daadwerkelijke Bargerveen. Op dit gebied is dus de waarschuwing over grootschalige werkzaamheden van toepassing. Ik volg de route zoals die op Wandelnet staat nadat ik de routewijzigingen van het Nivon erin had verwerkt en kom zo geen routewijzigingen tegen. Door de routemarkeringen te volgen kom ik op een bepaald moment uit bij een afgesloten prikkeldraadhek, maar door eerdere passanten is hier een opening gecreëerd. Met die grootschalige werkzaamheden valt het dus nog wel mee.
 |
| 10:30 Een oude wegwijzer |
Rond deze periode staat de hei in bloei en als ik over een heideveld loop, is dat een mooi gezicht. De route heeft vandaag sowieso wel mooie paden, van smalle bospaadjes tot brede paden van asfalt, gras of zand. Vooral de brede onverharde paden lopen best fijn. Door de breedte is er weinig last van hoge begroeiing. Vooral op zo'n warme dag als vandaag is dat wel fijn, want in de vijf minuten dat ik met mijn gamaschen loop ter bescherming tegen de brandnetels, worden mijn onderbenen best warm. Warm is het vandaag sowieso; bij de start had ik al zonnebrand gespoten en inmiddels zit er ook een lading deet op de armen en benen. Zonnebrand, deet en zweet. Heel fris klinkt het niet, maar het is niet anders. Er zijn momenten dat ik terugdenk aan de voorgaande twee wandelingen waarbij de regen uiteindelijk niet zo vervelend was als vooraf gedacht, maar ik besluit dat ik niet mag klagen over zulk mooi wandelweer. Het is tenslotte maar zo'n 25 graden Celsius en dat is toch maar weer 10 graden lager dan de hete wandeldagen tijdens de Nijmeegse Vierdaagse van vorig jaar. Het valt dus nog best mee.
 |
| 11:30 Over de hei |
Bij Zwartemeer loop ik onder de A37 door en omdat mijn kaartje een N37 aangeeft, zoek ik even op mijn telefoon of het echt een snelweg betreft. Dat blijkt zo te zijn, dus dat geeft maar weer aan dat mijn kaarten best gedateerd zijn. Het pad waar ik nu op loop, is best smal, en ik weet niet beter of het is een wandelpad. Dat blijkt echter anders als ik van beide kanten zo nu en dan aan de kant moet voor passerende fietsers. Gelukkig beperkt dit zich tot drie groepen met fietsers, want om ze te laten passeren moet ik tussen de hoge begroeiing aan de kant stil staan zodat zij erlangs kunnen.
 |
| 11:44 De hei staat in bloei |
Het smalle pad gaat over in een breder wegdek, maar ik loop een klein stukje verder voor een geocache die ik uiteindelijk niet weet te vinden. Hierdoor loop ik een klein stukje westelijker dan bedoeld verder, maar voordat er weer een afslag in de route ligt, ben ik weer op het officiële Noaberpad terug. Ik loop verder zonder echt te weten waar ik precies ben, totdat ineens de weg ophoudt en ik bij het Scholtenskanaal ben uitgekomen. Aan de overkant zie ik een ophaalbrug en een horecagelegenheid en ik besluit hier mijn eerste rust te nemen. Dat mag ook wel nu ik zo ongeveer op de helft van de dagafstand ben, maar voordat ik dat kan doen, moet ik het kanaal nog over. Dit moet via een voetveer waarbij ik mijzelf naar de overkant moet trekken via een touw dat over het kanaal is gespannen. Dit gaat gelukkig zonder al teveel moeite en zo neem ik even verderop plaats in de schaduw van de horecagelegenheid waar het heerlijk rustig is, want de overige gasten zitten allemaal buiten. Ik heb genoeg in de zon gelopen, dus ik verkies een rust in de schaduw en nadat ik een koud glas cola en een plakje cake heb gegeten, verwissel ik de batterijen van de gps-ontvanger en vervolg ik mijn tocht.
 |
| 12:13 Een breed graspad |
Niet veel verder ga ik even zitten om mijn voeten te inspecteren, want door het geschuif in de schoen heb ik het vermoeden dat er een blaar zit aan te komen achter mijn hielen. Een snelle inspectie wijst uit dat op beide voeten al een blaartje is ontstaan, maar deze zijn al open en er zit geen vocht meer in. Voor de zekerheid tape ik de achterkant van beide voeten voordat ik verder ga. Sinds ik mijn nieuwe wandelschoenen heb, loop ik sneller blaren dan voorheen en ik vermoed dat dat komt doordat de veters bovenaan niet door gaatjes gaan, maar om haken heen. Hierdoor is het lastiger om de schoen goed vast te strikken wat het geschuif door de schoen - met name bij het omhoog lopen - versterkt.
 |
| 12:18 |
Inmiddels ben ik bij Klazienaveen-Noord aangekomen en ook al klinkt de naam als een stadswijk, lijkt het erop dat het hier toch echt als een zelfstandig dorp wordt gezien. Heel groot is het niet dus ik ben er zo weer doorheen. De volgende doorkomstplaats is Emmer-Compascuum. Hier loop ik weer een kleine aangepaste route om langs een geocache uit te komen, maar ter plaatse blijkt de cache er niet meer te liggen. Ik loop langs het zwembad en langs een recreatieplas en het ziet er aantrekkelijk uit, maar ik geniet van mijn wandeling en je hoort mij niet klagen over wat anderen doen om de dag door te komen.
 |
| 13:45 |
Na Emmer-Compascuum gaat de route verder naar Ter Apel en in het gebied waar ik nu doorheen loop, liggen vrij veel geocaches. Zo kom ik bij een bruggetje waar ik zo ongeveer bovenop de geocache op de brugleuning ga zitten wachten totdat een vrouw met hond weg is gelopen, maar zij blijven juist staan omdat de hond met mij wil spelen. Ik leg uit dat ik niet opsta omdat ik mijn rug rust wil geven na het vele lopen en zij besluit met de hond weer verder te lopen. Dat geeft mij de kans om ongezien te zoeken en nadat ik ook deze geocache heb gelogd, vervolg ik mijn pad. Een stukje later zie ik de provinciegrens met Groningen opdoemen en vlak voordat ik daadwerkelijk deze grens passeer, log ik nog een geocache op een bijzonder plekje bij iets wat een fort wordt genoemd.
 |
| 14:02 Voetveer over het Scholtenskanaal |
Zo'n 100 meter verderop moet ik rechtsaf de brug over. Net voor deze brug staat een kombord met daarop de tekst 'Ter Apel'. Veel duidelijker kon de provinciegrens niet gemarkeerd zijn, maar ik vind het vreemd om hier al in de bebouwde kom te lopen. Zo ziet het er namelijk totaal niet uit en ook op de kaart oogt het eerder als buitengebied. Ook mijn gps-ontvanger zegt dat ik nog zo'n 5 kilometer moet lopen naar de finish in het centrum van Ter Apel. Als ik bij Barnflair aankom, zie ik dat deze naam met een wit bord is aangekondigd, wat erop duidt dat het een onderdeel van de stad Ter Apel is. Nadat ik dit punt voorbij ben, loop ik nog door een stukje bos met een heuse zandvlakte, waarna ik uitkom aan de rand van de stad Ter Apel. Ik vind het allemaal een gek idee, en terwijl mijn telefoon mij welkom heet in Duitsland ben ik alweer een poosje aan het rekenen om op tijd bij de bushalte te komen. Het lijkt er al even op dat ik ongeveer een kwartier op de bus moet wachten, en uiteindelijk blijken dat nog 11 minuten te zijn. Ik vraag omstanders waar de dichtstbijzijnde eetgelegenheid is, maar dat blijkt te ver weg en zo stap ik om vijf over zeven in de bus die me in Emmen zal brengen. Uiteindelijk eet ik om kwart voor negen op het station van Zwolle.
 |
| 14:03 Naar de overkant |
Als ik op mijn eindpunt de trein verlaat, voelt het lopen weer een stuk makkelijker dan in Ter Apel. Het lichaam herstelt snel en na vandaag komt het einde van het Noaberpad ook langzaam aan meer in zicht. Nog twee dagen tot Nieuweschans. Beide dagen zal ik geen 50, maar een dikke 40 kilometer lopen. Dat heeft twee voordelen: in de eerste plaats verdeel ik de resterende afstand zodat ik voor de laatste wandeldag nog wat afstand over houd. Daarnaast loop ik nu het verst van huis en door 10 kilometer minder te lopen, wordt het ook automatisch minder laat. Vandaag ben ik uiteindelijk om half elf pas thuis. Door de kortere afstand lijkt het erop dat dat volgende keer een half uur eerder zal zijn, ondanks dat ik verder van huis ben en een lastigere route te reizen heb.
|
| Statistieken |
|---|
| Afstand: | 49,7 km |
| Gemiddelde: | 5,3 km/h |
| Bewogen gem.: | 6,2 km/h |
| Totaalteller: | 4293,9 km |
|
 |
| De voortgang na zeven wandeldagen. |
