donderdag 23 juni 2016

Pieterpad 24-26 Montfort-Sint Pietersberg (65km)

Vooruitzichten qua kansen op onweer
Voorafgaand aan deze tweedaagse wandeling waarin ik het plan heb om het Pieterpad uit te lopen, zijn de weersverwachtingen zacht gezegd niet erg rooskleurig. Op een forum van onweerliefhebbers vind ik nevenstaande afbeelding waarbij de paarse kleur de zwaarste categorie voor zwaar onweer aanduidt. Ik weet de afbeelding niet helemaal goed te duiden; ik ben immers geen meteoroloog. Wat wel duidelijk is, is dat er zwaar weer op komst is. Omdat ik het niet verantwoord vind om bij onweer door bossen te gaan wandelen, besluit ik de weersverwachting goed in de gaten te houden en heb ik een overzichtje bij me met alle treinstations en bushaltes waar ik langs kom zodat ik te allen tijde kan besluiten de tocht af te breken en naar huis af te reizen. Buienradar geeft hoop, want daags voordat ik naar Limburg afreis, lijkt het erop dat de onweer vooral de rest van Nederland gaat raken, terwijl Zuid-Limburg mogelijk wordt ontzien. Voordat ik 's avonds ga slapen, controleer ik nog even de weersverwachting en het ziet er steeds beter uit. Ik heb goede hoop om in ieder geval Valkenburg te kunnen halen en zie wel hoe het er dan voor staat.
07:07 Smalste stukje Nederland

Mede vanwege de weersverwachting gaat mijn wekker om 4 uur 's nachts en om kwart over vier doe ik de deur van de B&B achter mij dicht. Het is nog donker en gewapend met een zaklamp struin ik langs de openliggende weg terug naar het Pieterpad. Al snel ben ik Montfort uitgelopen en volg ik de route op het schermpje. De witrode markeringen zijn niet makkelijk te onderscheiden in het donker, maar gelukkig kan ik prima zonder. Het eerste bordje waarop staat dat toegang alleen is toegestaan tussen zonsopkomst en zonsondergang passeer ik enkele minuten voordat formeel de zon op komt. Het is nu al licht en het zal spoedig zeer warm gaan worden. De nacht was al zeer warm (20°C), waardoor ik al in korte broek en t-shirt uit Montfort was vertrokken en voor vandaag zijn temperaturen van rond de 32°C opgegeven.

De route loopt langs Echt en Susteren waarna de Duitse grens weer wordt overschreden. Na 16 kilometer kom ik aan bij de grens en hier staat een oud grensbord waarop staat onder welke voorwaarden EEG-burgers mogen passeren. Ik bevind me nu op het smalste stukje van Nederland waardoor ook de Belgische grens niet heel ver van de route ligt. Het Pieterpad loopt echter door Duitsland en via Isenbruch en Millen kom ik aan bij de rand van Sittard. Sittard is het eindpunt van de eerste etappe van de dag en ik besluit hier na 25 kilometer mijn eerste rust te nemen. Eigenlijk had ik al eerder willen rusten, maar net als gisteren stikt het ook vandaag weer van de muggen op de bospaden waar ik overheen loop. Hierdoor laat ik in Duitsland enkele geocaches liggen en als ik in het centrum van Sittard aankom, besluit ik op een terras te gaan zitten. De afgelopen wandeldagen heb ik vooral gebruik gemaakt van eigen proviand, maar omdat vandaag de laatste Pieterpaddag is - als het weer het toelaat - en omdat ik de steden beschouw als oases tussen de muggenzwermen, maak ik de wandeling wat feestelijker door vaker aan te schuiven bij lokale horeca. Op het plein in Sittard is markt en terwijl ik een broodje gezond soldaat maak, bekijk ik het tafereel dat zich voor mij afspeelt. Als het broodje op is en mijn glas drinken leeg, vul ik mijn drinkflessen met vers water en ga ik even naar het toilet.
07:07 Een oud grensbord

Na deze uitgebreide pitstop is het even zoeken hoe nu verder. Ik zie een bordje voor de pelgrimsroute naar Santiago staan en besluit dit bordje te volgen, omdat deze route vaak gelijk loopt met het Pieterpad. Al snel blijkt dat hier niet het geval en ik loop terug naar het plein om schuin aan de overkant de juiste uitgang te kiezen. Zo ben ik begonnen met de tweede etappe van vandaag die mij naar Valkenburg zal brengen. In het Pieterpadboekje staat deze eindplaats aangegeven als 'Strabeek (Valkenburg)', omdat Valkenburg alleen langs de westelijke rand zal worden gepasseerd.

Vanuit Sittard loop ik langs de zeven 'voetvallen' naar boven waar een kapel voor Sint Rosa geplaatst is. Sint Rosa is de beschermheilige van Sittard en eenmaal per jaar wordt een processie gehouden vanaf het centrum van Sittard naar deze kapel bovenaan de klim. Het is een redelijk steile klim en ik ben blij dat de processie niet vandaag is. Ik bevind me nu officieel in Zuid-Limburg en dat is te merken ook. De klim naar de kapel van St. Rosa is een van de eerste, maar zeker niet de laatste klim van vandaag. Het heuvelachtige terrein biedt mooie vergezichten en ergens bovenop een heuvel loop ik Windraak binnen. Het Pieterpad loopt verder door Puth naar Spaubeek en ik heb niet door dat ik nu tussen Geleen aan de westkant en Hoensbroek aan de oostkant loop. De omgeving ziet er landelijk uit totdat ik bij Spaubeek een station zie staan en over een viaduct de snelweg A76 moet kruisen. Ik verbaas me om hier Spaubeek al te zien want dat was toch het eindpunt van de etappe? Dat kan niet kloppen, want ik moet nog veel meer kilometers lopen voordat het zover kan zijn. Het zal pas in Valkenburg zijn als ik ontdek dat niet Spaubeek, maar Strabeek de naam is van het eindpunt van de etappe, maar omdat ik direct al inzag dat ik er nog niet kon zijn, is dat verder geen tegenslag.
07:46 Vlakbij de grens

Ik wandel tussen twee groeven door (Spaubeek en Nagelbeek), maar merk hier niets van. Ook verderop zal ik langs diverse groeven wandelen, maar als het niet op het kaartje zou staan, zou ik dat niet hebben geweten. Ik kom een bordje tegen voor fietsers waarop staat dat de afstand naar Maastricht 12 kilometer is. Het ontbreekt in Zuid-Limburg aan LAW-wijzers waarop de afstanden naar de Sint Pietersberg en Pieterburen vermeld staan, maar dit bordje met de fietsafstand naar Maastricht erop geeft goede hoop dat het einde in zicht is. Het voelt een beetje als het begin van het einde zoals de Via Gladiola tijdens de Vierdaagse van Nijmegen ook vaak een beetje afscheid nemen is.
08:07 Nabij Maastricht Airport

Even voorbij Schimmert kom ik aan in Groot Haasdal. Bij de ingang van dit plaatsje staat een grote houten haas langs de weg en ik ga hier op zoek naar een geocache die in de buurt van deze haas verstopt ligt. Nadat ik de cache heb teruggeplaatst, loop ik verder Groot Haasdal in, maar dat blijkt niet de bedoeling. Ik loop een stukje terug en ter hoogte van de houten haas sla ik rechtsaf. De dagteller staat nu alweer op 45 kilometer en dat betekent dat ik bijna in Valkenburg moet zijn, omdat de dagafstand ongeveer 62 kilometer is en de laatste etappe zo'n 15 kilometer. Het duurt dan ook niet lang meer voordat ik onder de A79 doorloop en het bordje 'Valkenburg, gemeente Valkenburg aan de Geul' zie staan. Ik loop over het spoor en ben nu op het eindpunt van de etappe. Tijd voor een rustpauze, maar er is hier niets aan horeca te bekennen. Ik besluit ergens in de schaduw op de grond te gaan zitten om even bij te komen en houd dit zo'n 5 minuten vol. Daarna begin ik aan de laatste etappe van het Pieterpad en na ongeveer een kilometer zie ik een cafe/restaurant op het kaartje verschijnen. Al snel zie ik dit terug in het landschap voor me en ik loop naar binnen voor een rustpauze. Alle andere gasten zitten buiten, maar ik ben blij dat ik even niet de hete middagzon op mijn hoofd heb en geniet van de relatieve koelte aan het tafeltje in deze eetgelegenheid. Ik bestel een apfelstrudel en een glas cola en terwijl ik mijn telefoon laat opladen vraag ik of mijn drinkflessen mogen worden bijgevuld. De uitbater is zeer gastvrij en geeft niet alleen koud (niet lauw) water, maar biedt ook aan om er wat citroensap bij te doen. Ik denk 'dat is weer eens een ander smaakje dan de hele dag op water' en ga ermee akkoord.
08:29 De kerktoren van Sittard

De rustpauze heeft me goed gedaan en dat merk ik als ik vrij snel na de rust aan een klim begin die maar niet stopt. Het stijgingspercentage is prima te verteren, maar veel van de zojuist opgedane energie wordt direct weer verbruikt. Eenmaal bovenaan zie ik dat ik op de Bergse Heide heb gelopen, maar het voelt meer als een heidense berg. Het dorpje bovenaan de klim heet heel toepasselijk Berg en is onderdeel van de twee plaatsjes die vaak in een adem genoemd worden: Berg en Terblijt. Ik loop verder naar Terblijt en zie op het kaartje dat de helft van de resterende afstand in Maastricht zal zijn en dat ik nu dus de laatste kilometers door open veld zal lopen. Als de teller op 56 kilometer staat, passeer ik het bordje van Maastricht en omdat de schaduw aan de linkerkant van de weg ligt, ga ik links van de weg lopen. Als ik aankom bij de N2, moet ik even oversteken omdat de oversteekplaats aan de linkerkant van de weg niet beschikbaar is. Ik realiseer me dat ik nu boven twee snelwegtunnels sta en dat is best een gek idee. De tunnels zijn nog niet in gebruik, en ik zie voor me het doorgaande verkeer richting het Europaplein rijden. Als we mogen oversteken, zie ik een informatiebord van De Groene Loper, zoals het project genoemd is dat gerealiseerd zal worden als de tunnelbuizen wel in gebruik zijn. De huidige N2 zal dan worden gesloopt en worden vervangen door een recreatiestrook door de stad.
08:48 Op een terras in het centrum van Sittard

De volgende horde in Maastricht is de spoorlijn en als ik bij het spoor aankom, zie ik dat ik niet zomaar kan oversteken. Ik loop een stukje terug om alsnog door de tunnel onder het spoor te kunnen lopen. Aan de andere kant van het spoor zegt mijn routekaartje dat ik rechtsaf moet, maar dat kan niet. Ik besluit linksom te gaan en zo kom ik alsnog op de juiste weg uit en zie ik aan een markeringsbordje dat dat de goede route is. Even later loop ik langs de voorkant van het station, maar ook hier zijn grote werkzaamheden en ik loop samen met het drukke stadsverkeer over een smal strookje langs de werkzaamheden. Dat loopt niet fijn en ik ben blij als ik even later weer de ruimte heb om mijn eigen tempo te lopen. Na de Sint Servaasbrug volg ik de bordjes en het is een vreemd gevoel als ik een bordje tegenkom waarop het officiële begin van de Sint-Pietersberg is aangegeven. Voor mij zie ik chalet Bergrust waar een oorkonde van het Pieterpad kan worden afgehaald, maar ik besluit direct met de klim te beginnen. Ik ben inmiddels best moe en het begin van de klim gaat over traptreden. Ik doe steeds zo'n 10 treden en ga daarna even zitten. Als ik boven ben, rust ik opnieuw even uit, waarna ik verder ga met de route. De Sint-Pietersberg is geen berg met een spitse top, maar eerder een plateau op hoogte en ik moet nog een paar kilometer lopen voordat ik bij het eindpunt zal zijn. Ik zie diverse routemarkeringen en volg de markeringen van het Pieterpad. Uiteindelijk zie ik het eindpunt op de gps verschijnen en niet veel later kom ik aan bij het eindpunt van het Pieterpad. Het is wel bijzonder dat ik nu alle 492 kilometers van Pieterburen tot hier heb doorlopen. Ik maak dankbaar gebruik van het bankje dat hier staat om mijn lichaam rust te geven terwijl ik dit alles even tot me laat doordringen.
09:17 Een van de voetvallen tussen Sittard en St. Rosa

Het eindpunt van het Pieterpad is een mooi rustig plekje, maar er staat daardoor geen bushalte op het eindpunt zoals in Pieterburen wel het geval is. Als ik boven mij een kleine regenwolk zie ontstaan, besluit ik om op zoek te gaan naar een bus. Ik volg de GR5 (een wandelroute van Hoek van Holland naar Nice) richting het westen en kom zo uit bij de Cannerweg. Kanne is een Vlaams dorpje net over de grens en eens per uur rijdt er een bus van Kanne naar Maastricht over deze weg. Helaas is de bus net vertrokken dus loop ik zelf richting Maastricht om binnen het bereik van de stadsbussen op zoek te gaan naar een halte. Bij de Aramislaan is het zover en hier word ik even later door een stadsbus opgepikt. Ik ben blij dat ik in schaduw zit en heb geen behoefte om nog even Maastricht in te gaan. Op het station vertrekt rond deze tijd de laatste intercity die in de spits naar het noorden rijdt en ik regel wat te eten en te drinken. Bij de stationspiano ga ik op de grond zitten en onder het gehoor van het pianospel wacht ik tot ongeveer 18:20 voordat ik naar het perron loop. Bij de incheckpalen staan diverse reizigers te wachten tot het 18:25 uur is en ik sluit bij ze aan. Vanaf 18:25 kun je met een dalvoordeelabonnement met korting reizen en de trein vertrekt om 18:27 uur. Dat kan allemaal net en zo gepland, zo gedaan. Om 18:27 rijdt de trein Maastricht uit en zitten zowel het Pieterpad als de wandeltweedaagse er weer op.
09:20 Kapel van Sint Rosa

Ik blijk ongeveer 10 keer door muggen te zijn gestoken en doe mijn best om er vanaf te blijven. Tevens heb ik gezonde spierpijn wat ongetwijfeld zal komen door de klimmetjes in Zuid-Limburg. Alles bij elkaar ben ik niet ontevreden over mijn trainingskilometers. Vergeleken met de zwaarte van het Pieterpad zal de Vierdaagse relatief meevallen en ik heb er zin in om over 3,5 week weer naar Nijmegen af te reizen.


Statistieken
Afstand:64,7 km
Gemiddelde:4,9 km/h
Bewogen gem.:6,2 km/h
Totaalteller:3666,2 km

De doorkomstplaatsen van vandaag
Het Pieterpad in negen dagen
09:23 Het is vandaag erg warm in Zuid-Limburg (30°C)
09:50 In Windraak
10:33 De leukste kinderkapper van Nederland?
11:34 Weidse vergezichten in het Limburgse heuvellandschap
12:35 Maastricht nog maar 12 kilometer!
12:41 Groot Haasdal
14:17 De Bergse Heide
15:05 Bij Bemelen
15:29 Bij de entree van Maastricht
15:50 De N2. Vanaf 2017 rijdt het verkeer hier door tunnels onderdoor.
16:02 Station Maastricht
16:08 De Maas vanaf de Sint Servaasbrug in Maastricht
16:34 De laatste loodjes
16:47 Uitzichten vanaf de Sint-Pietersberg
16:53 Het eindpunt van het Pieterpad
16:53 Merktekens bij de finish
17:01 Via de GR5 naar de bushalte
17:06 Aan de westelijke voet van de Sint-Pietersberg
17:07 De Jeker

<< Lottum-Montfort (61km)

woensdag 22 juni 2016

Pieterpad 21-23 Lottum-Montfort (61km)

09:08 Die kant op!
Vandaag en morgen staan de laatste zes etappes van het Pieterpad op de planning en met de eerste trein van de dag reis ik af naar station Blerick waar de bus mij naar Lottum zal brengen. Ik stap in Lottum uit de bus bij de halte waar ik een maand geleden nog de terugreis aanving nadat ik vanuit Groesbeek naar Lottum was gewandeld. Vandaag staat de route van Lottum naar Montfort op de planning en morgen wil ik van Montfort naar de Sint Pietersberg gaan wandelen, als het weer het toelaat. Er worden zware hagel- en onweersbuien opgegeven en als die buien ook Zuid Limburg bereiken, zal ik mijn wandeling staken omdat ik dat niet verantwoord vind. Voor vandaag is echter een stralende zomerdag opgegeven en in mijn zomerse wandelkleding - gewapend met de nodige zonnebrandolie - loop ik de eerste meters op weg naar de plek waar ik vorige maand het Pieterpad verliet.

Vanaf de bushalte is het ongeveer een kilometer lopen naar het Pieterpad en ergens halverwege de weg zie ik een kleine conifeer op de weg liggen. Ik raap deze op omdat automobilisten dat niet zullen doen maar er wel last van hebben en zet de conifeer langs de weg bij de oprit van een boerderij. Als ik even verderop linksaf het Pieterpad op ga, zie ik een landbouwvoertuig op de weg geparkeerd staan die volgeladen is met coniferen. Er was er dus duidelijk een tijdens het rijden vanaf gevallen. Dat zal de chauffeur niet hebben opgemerkt, dus de door mij gevonden conifeer zal het waarschijnlijk niet overleven, of worden geadopteerd door de boerderij waar ik deze aan de rand van de oprit had gezet.

09:43 In Grubbenvorst

Na een uur lopen kom ik aan in Grubbenvorst, waar ik met een pontje over de Maas vaar om aan de oostkant verder te gaan met mijn wandeling. De schipper rekent 30 cent voor de overtocht en ook al is dat 50% meer dan wat er twee jaar geleden werd gevraagd, is het nog een zeer schappelijk bedrag. Op het pontje ligt een geocache en terwijl ik naar de overkant word gevaren, log ik mijn tweede gevonden geocache van de dag.

In het tweede uur van de wandeling loop ik richting Venlo en even ten noorden van deze stad verlaat het Pieterpad de geasfalteerde wegen om door grasland onder de A67 door te gaan. Ik volg de route zoals ik deze op mijn gps-apparaat heb staan en terwijl ik probeer om over een gesloten hek heen te klimmen, stopt er een auto. De chauffeur spreekt me aan en zegt dat ik even verderop de weg moet verlaten. Dat blijkt te kloppen, dus de track die ik van Wandelnet had gedownload, is hier niet helemaal accuraat. Het terrein is hier vrij zwaar, maar ondanks de vele regen die Limburg de laatste weken te verwerken heeft gehad, is de ondergrond vrij stevig. Alleen ter hoogte van de snelweg wordt het drassig en moet ik een stukje om de waterplassen heen lopen om onder de snelweg uit te komen. Hier liggen koeien die de schaduw hebben opgezocht en mij licht verschrikt aankijken, maar weer rustig hun vorige pose aannemen als ze merken dat ik niet verder naar ze toe kom.
09:57 Over de Maas bij Grubbenvorst

Ik loop weer terug naar de weg en loop even later Venlo binnen. In het centrum is er markt en het valt me op dat de reclameborden die hier te zien zijn, zo ongeveer allemaal in de Duitse taal zijn opgesteld. Kennelijk komen er genoeg Duitsers naar Venlo om de markt op hen te richten. Niet veel later kom ik aan bij het station en hier eindigt de eerste etappe van het Pieterpad dat ik vandaag loop. Het is inmiddels half twaalf en ik pauzeer hier en bestel hier een lahmacun die ik in de schaduw opeet voordat ik weer verder loop.

Even voorbij Venlo zie ik een bord staan waarop staat dat het Pieterpad wordt omgeleid. De omleidingsroute blijkt al in mijn gps te staan en als ik even verderop de A74 passeer, realiseer ik me dat deze omleiding er ligt door de aanleg van deze zeer korte snelweg die de A73 met de Duitse BAB61 verbindt. Het Pieterpad loopt verder richting de Duitse grens en loopt nu net aan de Duitse kant van de grens verder naar het zuiden.
09:57 Zij zwemmen vlak voor de pont langs

Ergens halverwege het stuk waarop het Pieterpad aan de Duitse kant van de grens loopt, bevindt zich De Witte Steen, een rust- en recreatieplek net aan de Nederlandse kant van de grens. De naam staat er in drie varianten: 'De witte steen', 'De witte stein' en 'Der weiße Stein'. Ik loop hier even het cafeetje binnen om gebruik te maken van het toilet en vraag gelijk of ze mijn drinkflessen willen vullen met vers water. Gelukkig kom ik deze dagen niemand tegen die daar moeilijk over doet, want met de hoge temperaturen is veel drinken noodzakelijk. Met volle flessen koud leidingwater vervolg ik mijn pad over de Nederlandse grensweg, maar een kilometer verderop loop ik weer een paar meter naar het oosten waardoor ik weer in Duitsland loop.
10:14

Ik ben al even aan het rondkijken naar een geschikte locatie om de geocache-hitchhiker die ik de vorige keer had meegenomen, weer achter te laten. Langs de Duitse weg waar ik nu overheen loop, vind ik een boom waarvoor zich een holletje bevindt waar de cache precies in past, en ik besluit dan ook om deze cache hier een nieuwe vindplaats te geven. Nadat ik de cache heb verstopt en de positie heb gepeild, zie ik een teek op mijn arm zitten. Het beestje heeft zich nog niet ingegraven en ik kan het gelukkig vrij eenvoudig van me af slaan. Een snelle controle van de rest van mijn lichaam maakt duidelijk dat dit de enige teek was, maar bij de log waarin ik meld dat de geocache hier ligt, benadruk ik wel het gevaar voor teken.

Ter hoogte van Swalmen verlaat ik Duitsland en loop ik langs het riviertje De Swalm naar Swalmen waar het eindpunt is van de tweede Pieterpadetappe van vandaag. Ik loop vandaag drie etappes, dus in Swalmen loop ik gewoon door over de route van Swalmen naar Montfort. De eerstvolgende doorkomstplaats is Boukoul. Hier is het plaatsnaambord bij het binnenlopen van de bebouwde kom zowel in het Nederlands als in het Limburgs geschreven, zoals ik dat ook ken van Friese komborden. In Limburg komt het lang niet overal voor, maar in deze omgeving kom ik dit toch wel bij meer plaatsjes tegen. Het Pieterpad loopt nu om de stad Roermond heen. Toen de A73 nog niet was aangelegd, liep de route dwars door de stad, maar de aanleg van deze snelweg heeft ertoe geleid dat de route is omgelegd zodat de nieuwe snelweg hier niet hoeft te worden gekruist.
10:25

Voorbij Roermond ligt Melick en als ik hier aankom, valt het me op dat ik volgens de door mijzelf ingetekende markeringspunten in de gps nog net zoveel kilometer moet lopen als tien kilometer geleden. Dat zal een typfout zijn, maar gelukkig gaat het lopen nog prima en is dit geen mentale tegenslag voor me. Na Melick volgt alleen Sint Odiliënberg nog voordat ik in de finishplaats Montfort zal arriveren. Tussen Sint Odiliënberg en Montfort loopt het parcours over bospaden en het stikt hier van de muggen. Om niet al teveel te worden gestoken, sla ik voortduren om me heen, maar dat voorkomt niet alle muggenbeten. Terwijl ik door Het Sweeltje - het laatste bosachtige stuk van de dag - loop, voel ik ineens een blaar springen op de achterkant van mijn linkerhiel. Verderop staat een bankje en ik ga zitten om de blaar te kunnen behandelen, maar direct krioelt het om me heen van de muggen. Ik besluit dan ook snel om de blaar de blaar te laten en weer verder te lopen. Dat gaat gelukkig vrij aardig, maar ik zie even later op het kaartje dat ik ter hoogte van het bankje had moeten afslaan. Omdat ik geen zin heb om om te lopen, kies ik een eigen route terug naar het Pieterpad waardoor de dagafstand wat langer wordt dan oorspronkelijk gepland.
10:44 In de schaduw is het lekker vertoeven

Bij het begin van de weg naar Montfort staat een hek met daarop een bord dat aangeeft dat inrijden niet is toegestaan. Ik gok erop dat ik er lopend wel doorheen kan komen en terwijl ik de weg uitloop, word ik ingehaald door meerdere auto's. Kennelijk valt het met die afsluiting wel mee. Eenmaal in Montfort, blijkt de weg door het centrum open te liggen, maar voor fietsers en voetgangers is er een route langs de werkzaamheden gerealiseerd. Voordat ik naar de B&B wandel, loop ik eerst de lokale cafetaria binnen voor wat moet doorgaan voor een avondmaaltijd. Ik bestel een portie friet met een snack, en krijg voor mijn gevoel een grote friet, terwijl ik dat niet had gevraagd. Als ik dat navraag, laten ze een nog grotere bak zien en vertellen ze dat dat bij hen een grote portie is. Kennelijk zijn ze hier vrij ruim met de porties. Ik krijg mijn bakje echter niet leeg, doordat mijn eetlust na deze wandeldag enigszins is beperkt.
10:46 Langs de Maas

Vanuit de cafetaria loop ik naar de B&B Peggy Sue. Hier ben ik de komende nacht de enige gast, en ik word zeer vriendelijk welkom geheten door de gastvrouwen. Een van hen loopt zelf ook het Pieterpad en we wisselen wat ervaringen uit. Ook bespreken we de planning en als ik aangeef dat ik de volgende dag om 4:15 wil vertrekken, bieden ze aan om voor mij het ontbijt klaar te maken en dit samen met een fles melk boven - bij de deur van mijn kamer - in een koelkast te zetten. Zo kan ik 's morgens weg zonder dat zij uit hun bed hoeven te komen. Ik ben verbaasd en verblijd met deze grote service en kan hierdoor mijn beperkte tijd besteden aan het behandelen van mijn voeten en het nemen van een douche. Tijdens de voetbehandeling volg ik de eerste helft van een voetbalwedstrijd van het EK Voetbal dat op dat moment wordt gespeeld, maar tijdens de rust zet ik de televisie uit om te gaan slapen.


Statistieken
Afstand:61,1 km
Gemiddelde:5,2 km/h
Bewogen gem.:6,5 km/h
Totaalteller:3601,5 km
De doorkomstplaatsen van vandaag


Voortgang Pieterpad na acht wandeldagen
10:57 De enige Pieterpadwegwijzer van deze twee wandeldagen
11:20 Markt in Venlo
11:22 Kerk in Venlo
11:26 Dit beeld vraagt om stilte rond de kerk
11:30 Station Venlo
12:09 Natuur in de buurt van Tegelen
12:32 Op de Nederlands-Duitse grens
14:57 Op en neer
15:15
15:31
17:02 Ook zo kun je tekenbeten oplopen
18:57 In Sint Odiliënberg

<< Groesbeek-Lottum (60km)Montfort-Sint Pietersberg (65km) >>