 |
| 03:42 Nog even wachten en dan gaat het weer los! |
Zes weken na de laatste training is het dan zover: de 99e Vierdaagse van Nijmegen gaat van start en het is mijn vijfde deelname. Vorige week was ik wat zwakjes en was ik bang ziek te worden nadat mijn zoon de week ervoor ziekteverschijnselen vertoonde. Gelukkig bleek dat mee te vallen, maar het was niet het enige risico dat vooraf ging aan de start van deze 4daagse: daags voordat ik mijn polsbandje ging halen, schaafde ik de achterkant van mijn rechtervoet ter hoogte van de achillespees. Gelukkig geen drukpunt, maar wel iets om rekening mee te houden.
Aan de weersverwachting heb je niets meer deze dagen, want elke dag werd een totaal ander weerbeeld geschetst. Eerst zou het vier dagen mooi weer zijn, daarna zou het op donderdag regenen en gisteren werd weer gemeld dat het alleen op dinsdag zou regenen. En om het nog gekker te maken toont de 4daagse-app dat het ook op vrijdag gaat regenen. We zullen het wel zien, achteraf weten we precies wat het is geworden.
 |
| 06:04 Als je vooraan loopt, heb je de ruimte. |
Op maandagavond ga ik rond half negen naar bed en probeer ik in slaap te komen. Na een drukke dag met drie kleine kinderen in de dierentuin lukt dat redelijk, al lig ik toch vaak even wakker. Het zal de combinatie zijn van het vroege tijdstip van naar bed gaan met de adrenaline van 'het gaat weer beginnen'. Om tien voor twee word ik wakker van het babygehuil van mijn zoon en ik besluit eruit te gaan om hem een fles te geven omdat ik wakker genoeg ben om gelijk maar door te reizen richting Nijmegen. Zo stap ik uiteindelijk ongeveer een half uur eerder dan gebruikelijk in de auto en kom ik rond kwart over drie aan bij de Wedren. Het is nog niet heel druk bij de start en ik sta zowaar gelijk al tussen de dranghekken. Later op de dag zie ik op Twitter foto's van 2:30 uur waarop er al twee rijen dik mensen stonden, maar ik vind mijn positie in rij 10 goed genoeg en het geeft me een extra grote kans om als een van de eersten de Waalbrug te bereiken. Als je daar in de drukte overheen moet, is het een bottleneck waar je voortdurend achter langzamere lopers aan aan het sloffen bent. Daar zit ik niet op te wachten en ik ben mijn zoon dankbaar dat ik dat dit jaar voor kan zijn.
 |
| 06:26 Zonsopkomst |
Tegen de klok van vier wordt er afgeteld naar de start van deze editie van de 4daagse, maar vlak voordat dit gebeurt, begint het ineens significant te regenen. Ik doe snel mijn poncho aan, want ik wil tussen de start en de Waalbrug niet stilstaan en weet niet of de regen gaat doorzetten. Nadat ik de poncho heb aangetrokken, klinkt het startschot en om 3:59 uur (volgens de 4daagse-app) krijg ik mijn startscan. De 4daagse-app (4Walker, en voor volgers 4Follower) werd vorig jaar geïntroduceerd, maar was toen onbruikbaar door de vele bugs die in het systeem zaten. Dit jaar zou het beter moeten gaan en ik ben benieuwd.
Na mijn startscan moet ik even wachten op de persoon voor mij die bij een andere starter op de scan wacht, maar eenmaal gestart spoed ik mij naar de Waalbrug. Hier loop ik in mijn eigen tempo overheen, maar doordat ik zo snel van start ben gegaan, blijf ik ongemerkt in dat tempo lopen. De wandelaars om mij heen doen dat namelijk ook, en voordat ik het weet, loop ik in het eerste uur maar liefst 7,9 kilometer. Tijd om wat te gaan minderen, want 8 kilometer op volle snelheid is leuk, maar de planning is om 200 kilometer te lopen en de ervaring heeft geleerd dat de krachten dan tactisch moeten worden verdeeld.
 |
| 07:41 Op de dijk naar Elden |
De regen tijdens de start zet niet door en op de Waalbrug doe ik de poncho weer af. Tijdens de dubbele passage van Bemmel begint het licht te worden en begint het weer te regenen, ditmaal wat harder. Ik stop even onder een tentje en doe de poncho weer om. Met de poncho om loop ik verder en het duurt tot aan de toiletten langs de A325 voordat het weer goed droog blijft. De poncho gaat weer uit en ik loop er nog een poosje mee rond om deze pas bij mijn eerste pauze in de tas terug te stoppen. Traditioneel pauzeer ik op de eerste dag na een kilometer of vijftien, maar dit jaar loop ik verder door omdat alle stoeltjes nat zijn. Uiteindelijk heb ik 20 kilometer afgelegd als ik in Huissen op mijn poncho op een bankje ga zitten voor mijn eerste rustpauze. Het is nu tien voor zeven in de ochtend.
In Huissen is het weer een gezellige bedoeling en de modellen met wie je op de foto kunt, staan er weer verkleumd bij. We lopen nu in de lus van de 50 kilometer, maar doordat er voor de lus geen andere afstanden bij ons liepen, merken we er niet veel van. De route loopt verder over de o zo saaie en lange dijk naar Elden (ik vind deze dijk saaier dan de dijken van Oosterhout en Niftrik), maar als we dan uiteindelijk bij de Rijkerswoerdseplassen zijn aangekomen, komen de 40-kilometerlopers erbij en is het ineens zoeken naar de rode polsbandjes. Even verderop komen ook de 30-kilometerlopers en de militairen erbij en is het weer goed plannen hoe je tussen de drukte van wandelaars je eigen tempo kan lopen. Het lukt beter dan vorig jaar en het wordt met de militairen erbij wel gezelliger op het parcours. Via Elst gaan we op weg naar Valburg en mijn GPS-ontvanger begint te klagen over lege batterijen. Ik vervang ze door de reservebatterijen die ik gisterenavond snel in de tas had gestopt, maar kom tot de ontdekking dat dit ook lege batterijen zijn. Lekker dan... Ik stop toch de vervangende batterijen in het apparaat en hoop op de restjes van de vier batterijen zover te kunnen komen dat ik er nieuwe batterijen in kan stoppen. Hiervoor zal ik langs een benzinepomp of supermarkt moeten lopen, maar in Slijk-Ewijk (Slicky Wicky volgens de buitenlandse lopers, hoor ik later op Radio Gelderland) en ook in Oosterhout zijn geen batterijen verkrijgbaar. Uiteindelijk haal ik op de reservebatterijen toch de Wedren, maar dat weet ik uiteraard pas als ik uiteindelijk zover ben.
 |
| 08:04 Lekker rustig in de lus van Elden |
Ondertussen is er in Oosterhout een geocache-event georganiseerd. Ik log alle trackables die er liggen, neem er eentje mee, maak een praatje met de organisatoren en schrijf onze teamnaam in het logboekje. Vervolgens komen we uit op de beruchte dijk van Oosterhout. Dankzij de komst van de nieuwe brug De Oversteek is de dijk sinds vorig jaar psychologisch minder lang geworden en door werkzaamheden waarvan op het moment van plannen nog niet bekend was of ze op tijd klaar zouden zijn, loopt de route dit jaar niet over de hele dijk. Bij De Oversteek lopen we een stukje langs de S100 om zo via Lent weer bij de Waalbrug uit te komen. Om 12:26 krijg ik de eindscan van mijn polsbandje op de Wedren. Het was een mooie wandeldag ondanks de buitjes in de nacht en de spieren krijgen even de tijd om uit te rusten voordat we morgen weer op weg gaan naar Wijchen.
|
| Statistieken |
|---|
| Dag | Afstand | Gemiddelde (bewogen) |
|---|
| 1 (Elst) | 52,5 km | 6,2 km/h (7,0 km/h) |
| Totaalteller: | 3034,5 km |
|
 |
| 11:37 De dijk bij Oosterhout |
 |
| 11:39 vlnr: de Waalbrug, de spoorbrug en de Oversteek |
 |
| In de buurt van de Wedren kom ik de bezemwagen tegen. |
 |
| 's Avonds zie ik dat bijna alle regionale zenders vrijdag de intocht gaan uitzenden. |
