Oorspronkelijk zou ik vorige week de etappes 13 t/m 20 van de serie Dwars door Gelderland gaan lopen. Allereerst wijzigde de route doordat de veerdienst tussen Dieren en Olburgen uit de vaart ging wegens hoog water. Daarna wijzigde ook de datum, omdat het vorige week op het laatste moment niet uitkwam om de hele dag op pad te zijn.
 |
| Ochtendschemering om 4:30 uur. |
Doordat de veerdienst uit de vaart was, had ik al een nieuwe wandelroute gepland en los van het al dan niet varen van de veerdienst had ik het plan om van Arnhem naar Arnhem te lopen: de etappes Dwars door Gelderland 13 t/m 18 (van Arnhem naar Dieren) en aansluitend terug naar Arnhem langs Ellecom, De Steeg, Rheden en Velp. Hierdoor kan ik met de auto naar het startpunt rijden omdat ik op dezelfde plek mijn eindpunt heb gepland. Dit komt goed uit, omdat we 's avonds bezoek verwachten en ik dan thuis wil zijn. Omdat de geplande afstand ruim 60 kilometer is en hier ook de nodige tijd in gaat zitten, betekent dit dat als je 's avonds op tijd terug wil zijn, je 's morgens op tijd moet starten. Naast de afstand is ook het starttijdstip dan ook een soort van training voor de Nijmeegse: de wekker gaat om half vier in de morgen en rond de klok van 4 parkeer ik de auto in Arnhem nabij het startpunt van etappe 13 van Dwars door Gelderland.
Het is nog donker, maar lang zal dat niet duren. We leven immers in de periode met de langste dagen van het jaar. Ik zal nu dus minder lang in het donker lopen dan tijdens de 4daagse, die over ruim vier weken zal plaatsvinden.
 |
| Onder de A12 door van Arnhem naar Rozendaal. |
In het donker laat ik de auto achter en loop ik Park Sonsbeek in. Donker is het ook als ik om 4:13 uur de allereerste cache van de dag weet te vinden: een puzzelcache waarvan ik het eindpunt thuis al had uitgerekend. Inmiddels begint het al te schemeren en de eerste vraag van etappe 13 die ik nog in Park Sonsbeek moet oplossen, blijkt de laatste vraag te zijn die ik in het donker beantwoord. Om half vijf begint het daglicht door te breken en voor ik het weet, gaan de eerste straatlantaarns al uit. Ik loop door de provinciehoofdstad richting Rozendaal en het valt me op dat de wegen hier best heuvelachtig zijn. Even na vijfen loop ik onder de A12 door op weg naar een kerkje waar ik zowel de laatste vraag van etappe 13 als de eerste vraag van etappe 14 kan beantwoorden. Niet veel later vind ik de cache die bij etappe 13 hoort en kan ik op weg naar het schooltje van Rozendaal. Hier bevindt zich een mini-multicache waarbij twee vragen moeten worden beantwoord om de eindlocatie te kunen bepalen. Dit is snel gedaan en doordat zowel de school als de cachelocatie op de route van Dwars door Gelderland liggen, hoef ik hier ook geen extra kilometers te maken. Nadat ik deze cache heb gelogd, vervolg ik mijn weg richting het tweede tussenpunt van etappe 14. Deze etappe zal mij over De Posbank leiden. Tijdens de etappe loop ik langs diverse andere caches die hier verstopt liggen. Terwijl ik vandaag in totaal drie caches op deze manier weet mee te pikken, zal er morgen een geocache-event plaatsvinden in deze opgeving, waardoor er weer veel nieuwe caches bij zullen komen. Een goede reden om later nog eens terug te komen in dit schitterende gebied.
 |
| Nabij Rozendaal/Velp. |
Ter hoogte van Velp leidt een van de tussenpunten van de etappe mij naar een zeer mooie locatie. Hier blijkt het internetsignaal van de mobiele telefoon volledig weg te vallen en moet ik de vragen met pen en papier gaan oplossen. Gelukkig weet ik de voorgaande vragen van deze etappe nog te herinneren of te herleiden en met pen en papier loop ik uiteindelijk verder. Doordat ik op deze plek extra lang bezig ben geweest om te proberen toch internet te krijgen, is mijn totaalgemiddelde nu gezakt tot maar liefst 4 km/h. Ik besluit dan ook om maar verder te lopen en verwacht dat mijn eindgemiddelde nog wel zal stijgen omdat ik normaal bij de combinatie van wandelen en geocachen ergens rond de 5 km/h uitkom.
Inmiddels nader ik de Posbank. Ik kom uit de bossen lopen en ineens word ik verblind door de zon die ik - doordat ik vanuit het Westen kom aanlopen - tegemoet loop. De weg loopt hier omhoog en eenmaal bovenaan kan ik voor me de vallei overzien die aan de overkant begrenst is door het Paviljoen De Posbank. De wandelroute loopt dwars door de vallei heen, dus allereerst moet ik nu een stijle daling gaan inzetten. Eenmaal beneden zou ik volgens de cachebeschrijving in de buurt van een paaltje moeten staan, maar niets is minder waar. Ik verbreed mijn horizon en zie op een wat grotere afstand wel een paaltje, maar die voldoet niet aan de omschrijving. Uiteindelijk kan ik de vraag die bij het bedoelde paaltje hoort, beantwoorden met een paaltje waarvan ik niet weet of dat het bedoelde paaltje was. Het antwoord dat ik hier geef, blijkt uiteindelijk wel de juiste.
 |
| Schitterend uitzicht! |
Rond half 8 in de ochtend loop ik aan de andere kant van de vallei weer naar boven en voor het eerst van de dag kom ik iemand tegen. Het betreft een wat oudere vrouw die hier ook al vroeg op pad is en we hebben een kort gesprek. We willen allebei door, dus al snel lopen we verder en niet veel later kom ik aan bij het paviljoen. Hier ergens rond ik etappe 14 af en kan ik gaan starten met de volgende etappe.
Etappe 15 loopt door Nationaal Park Veluwezoom en begint bij een kruising van zandpaden waarbij ik de afstand moet gokken tussen twee bomen waarop een rood/witte routemarkering is geplaatst. Ik meet dit met de GPS en drie van de vier mogelijke antwoorden zouden juist kunnen zijn. Daar schieten we niets mee op. Ik bereken alle mogelijke vervolglocaties en omdat ze bij elkaar in de buurt liggen, besluit ik ze op volgorde langs te lopen. Op het volgende punt zou een bankje moeten staan, dus dat moet goed komen. De kans dat er op een van de onjuiste punten toevallig ook net een bankje staat, is te verwaarlozen. Uiteindelijk kom ik bij het bankje uit en vanuit hier verloopt de rest van deze etappe voorspoedig. Na uren in een bijna verlaten bos te hebben rondgelopen en nauwelijks mensen te hebben ontmoet, zie ik terwijl ik bij het laatste tussenpunt van deze etappe kom aanlopen, ineens een parkeerplaats vol met auto's staan. Ook staat er een auto waarbij een tafel met hardloopschoenen is opgesteld. Terwijl ik op deze parkeerplaats de laatste vraag van de etappe beantwoord, komt er een groep hardlopers aan die hier een rustpauze neemt. Ik ga zitten op een bankje vlakbij en bereken de locatie waar de cache zou moeten liggen. Tevens rits ik de broekspijpen af en voor het eerst van dit jaar loop ik zowaar in korte broek verder. Dat dat pas half juni het geval is, geeft wel een idee van hoe koud de lente is geweest. In april liep ik de Bloesemtocht nog in winterjas en vanaf mei liep ik pas met de zomerjas. Nu, in juni, dus voor het eerst in korte broek. Boven heb ik nog wel twee lagen aan, dus zo heet is het ook nog niet. Ik heb het dan ook vooral warm door mijn eigen inspanning; als ik even stop met lopen, koel ik al snel af en wordt het een stuk kouder.
 |
| Een waterval |
De cache van etappe 15 is snel gevonden en ik begin direct met de zestiende etappe. Op weg naar het eerste tussenpunt ontdek ik als ik op 5 meter van dit punt sta, dat ik niet goed ben gelopen. Tussen mij en het tussenpunt bevindt zich een kloof waar ik niet zo makkelijk doorheen kan lopen omdat het onderin rond het slootje erg drassig is. Ik loop een stukje terug om zo het juiste pad naar dit punt in te slaan. Ter plaatse beantwoord ik de nodige vraag en vervolg ik de route van deze etappe. Het eindpunt ligt ergens in de buurt van Eerbeek en de route loopt nu door Laag-Soeren. In dit dorpje is net een feest aan de gang en er heerst een carnavaleske sfeer. Allereerst kom ik Roodkapje tegen en ik krijg het idee dat hier een vossenjacht bezig is, maar als ik het dorpje inloop, blijkt het veel groter te zijn opgezet. Er rijden diverse praalwagens en de straten zijn overal versierd. Het ziet er erg leuk uit, maar ik heb nog meer te doen vandaag, dus ik loop snel verder. Wel beantwoord ik hier nog een vraag, maar daarna loop ik door richting Eerbeek.
Ten Zuidoosten van Eerbeek wil ik de Dierenseweg oversteken terwijl ik zelf over de N787 loop. Met voetgangers is niet echt rekening gehouden, maar voor fietsers is hier een apart stoplicht waarbij fietsers - en dus ook wandelaars - schuin moeten oversteken zodat ze aan de overkant links van de weg terecht komen. Hiervoor moet het gehele kruispunt op rood worden gezet en het duurt dan ook erg lang voordat ik mag oversteken. Als het dan eindelijk zover is, verlies ik op de brug over het kanaal dat hier loopt, een van mijn drinkflessen. De bestuurders van een cabrio die hier voor het rode licht staat te wachten, roep mij na en wijst mij op de fles die ik zojuist ben verloren. Ik merk het nu pas op, bedank ze, pak de fles op en loop verder naar het eindpunt van deze etappe. Niet veel later stempel ik voor de vierde keer vandaag in een logboekje van Dwars door Gelderland.
 |
| De Posbank |
Etappe 17 loopt vanaf Eerbeek via Hall naar Brummen. Net als ik met deze etappe begin, begint het wat te regenen. Even later begint de regen wat harder neer te vallen en ik zie links van mij een tuinhuis in een grote tuin waar ik zo in kan komen. Ik besluit om daar even naar toe te lopen zodat ik tijdens het aantrekken van mijn poncho droog kan staan onder het afdak. Vervolgens loop ik verder en kunnen mijn wandelschoenen aantonen dat ze waterdicht zijn. Dat blijkt gelukkig het geval.
Vooraf waren mogelijke hoosbuien en onweer verwacht, maar gelukkig blijkt dat op de plek waar ik vandaag ben, mee te vallen. Over de hele dag heb ik in een uur 3 buien gehad waarvan er 2 maar weinig voorstelden. Dat is goed te doen, en bij een van de latere tussenpunten van deze etappe gaat de poncho weer in de rugzak. Dit doe ik echter nabij een slootje en helaas word ik nu net als vorige week weer lekgestoken door de muggen. Ik dacht dat er geen plek meer was voor nieuwe muggenbulten, maar het is ze toch weer gelukt!
Vanuit hier loop ik naar de cache en langs de plaatselijke golfbaan en kasteel Engelenburg kom ik uit aan de rand van Brummen.
In Brummen liggen twee caches en omdat het niet veel om lijkt, besluit ik om hiervoor even van de route af te wijken. Zo ontdek ik dat ook dit plaatjes een station heeft en kan ik de eerste van de twee caches in dit dorp niet vinden. Gelukkig heb ik bij de oude muur meer succes en ik loop het dorp weer uit om te beginnen met etappe 18 en tevens de laatste Dwars door Gelderland-etappe van de dag.
 |
| Vooroorlogse bewegwijzering bij Paviljoen De Posbank. |
Ik loop over overgroeide brede bospaden en later over geasfalteerde wegen door het landschap. Inmiddels loop ik richting het Zuiden en heb ik de wind vol tegen. Het waait hard en soms voelt het aan alsof ik bergop loop. Ik besluit om via het Noorden Dieren in te lopen om zo door het dorp heen zowel een aantal caches te kunnen loggen die hier geplaatst zijn, als een supermarkt te kunnen bezoeken om wat proviand in te slaan. Dit lukt allebei en ik loop door naar het eindpunt van de etappe. Hier blijk ik echter niet bij te kunnen, want de cache staat 'onder water'. Dat wil zeggen: het water van de IJssel staat nog zo hoog, dat de cache niet te bereiken is. Het pontje naar Olburgen vaart inmiddels wel weer, dus ik zie hier hoe het begin van mijn volgende en laatste trainingstocht voor deze 4daagse eruit zal zien. In overleg met de plaatser van de cache bij etappe 18 mag ik deze cache als 'gevonden' registreren, omdat ik alle antwoorden correct had. Zo wordt etappe 18 van Dwars door Gelderland de 1800e cache die we als team in totaal hebben gevonden.
In de buurt van het pontje raadpleeg ik de dagplanning en concludeer ik dat het niet handig is om nog door te lopen richting Arnhem. Als ik in Dieren de trein pak, ben ik nog bijtijds thuis en als ik verder doorloop, wordt het al snel te krap en heb ik thuis geen tijd meer om in bad te gaan en te eten voordat de visite komt.
Ik loop naar het station van Dieren en na ongeveer een kwartier komt hier de intercity die mij in Arnhem brengt. Vanaf station Arnhem loop ik langs Park Sonsbeek naar de auto. Omdat ik nu de auto bij me heb, kan ik nog snel even langs het eindpunt van etappe 10 van Dwars door Gelderland die ik op de dag dat deze stond ingepland, niet had kunnen vinden. Inmiddels weet ik het eindpunt en hier kan ik met de auto vlakbij komen. Zo blijven na vandaag nog vier etappecaches over die ik nog niet heb gevonden: 3, 19, 20 en 22. Bij de volgende trainingsdag zal ik etappes 19, 20 en 22 gaan bezoeken en etappe 3 zal waarschijnlijk ooit eens - of misschien wel nooit - alsnog worden gelogd.
 |
| Paddenstoel |
Het eindgemiddelde van de dag blijkt 4,8 km/h te zijn geworden. Het bewogen gemiddelde ligt wel een stuk hoger, dus ik heb vandaag gewoon bovengemiddeld veel stilgestaan. Het voelt een beetje aan als de eerste Dwars door Gelderland-dag, die van Hierden naar Otterlo liep. Net als toen ben ik zo'n 12 uur onderweg geweest en dat ga je wel voelen. Qua spierpijn valt het reuze mee, maar als je al zo lang onderweg bent, is het wel lekker om ermee te stoppen. Als ik nog verder had gelopen, had ik hier toch wel een lange pauze genomen, om zo een avondmaaltijd te kunnen nuttigen en de spieren wat rust te gunnen, maar dat bleek dus niet nodig.
|
| Statistieken |
|---|
| Afstand: | 54,9 km |
| Gemiddelde: | 4,8 km/h |
| Bewogen gem.: | 6,5 km/h |
| Totaalteller: | 1819,5 km |
|
Na vier wandeldagen Dwars door Gelderland toont onderstaand kaartje de totale voortgang. In het kaartje staat ook de wandeling vanaf het eindpunt van etappe 24 naar Zelhem weergegeven.
 |
| 20 DDG-caches gevonden |
 |
| Loslopend wild |
 |
| Stijle hellingen |
 |
| Zwaar terrein... |
 |
| Hier moet ik zijn, maar om er te komen moet ik toch omlopen. |
 |
| Laag-Soeren. Hier was het groot feest vandaag. |
 |
| Zulke plaatjes hingen aan bijna elke boom in Laag-Soeren. |
 |
| Een feestwagen |
 |
| Wegwijzer |
 |
| De volgende praalwagen rijdt voorbij. |
 |
| Onverwacht obstakel. Wel het juiste pad, getuige de rood/witte markering op de boom. |
 |
| Langs het kanaal bij Eerbeek. |
 |
| Na een paar buien ziet de weg er heel anders uit. |
 |
| De veerdienst Dieren-Olburgen. |
