Voor de derde dag op rij arriveer ik in de vroege ochtend op de Wedren. Zo'n 20 minuten voor vier sluit ik aan in een rij en drink ik mijn thermosfles koffie leeg. Om vier uur starten we en ik kom op plaatsen waar ik nooit was geweest. Malden, Molenhoek, Mook... En dan staat het er voor de eerste keer: 'op de helft: Ottersum, nog x kilometer'. Deze borden blijven zich herhalen totdat we in Ottersum aankomen. Dit dorp ligt het verst van Nijmegen af en markeert de 25e kilometer. Hiermee zijn we op de helft beland.
Na Ottersum lopen we richting Groesbeek, alwaar de heuvels op ons staan te wachten. Inmiddels is het behoorlijk gaan regenen en ik ben erg blij met mijn waterdichte schoenen. Met een poncho om wandel ik verder met de wetenschap dat mijn vriendin en nog een vriendin vandaag langs de route staan. Zij hebben mij inmiddels gebeld om te zeggen dat ze er staan en geven mij coördinaten door van hun locatie. Ik zet deze coördinaten in mijn apparatuur, maar doordat het regent wil ik die niet bloot stellen aan de weersomstandigheden.
Langs de lange saaie wegen tussen Ottersum en Breedeweg neem ik een korte pauze bij de verzorgingspost van Politie Rijnmond en de verzorgster hier is bereid om mijn benen even te masseren. Daarna loop ik verder richting de heuvels. Iets voor Groesbeek ga ik even droog staan om te kijken hoever ik nog moet, en ineens staan de dames bij me. Ik krijg een uitgebreide beenmassage en die heb ik op dat moment ook hard nodig. Ik zit er behoorlijk doorheen, en neem een uitgebreide pauze.
 |
| Tussentijdse massage |
En dan komen de heuvels. Om de drukte te vermijden, loop ik over het fietspad langs de weg, maar dat fietspad stijgt en daalt nog meer dan de weg zelf. Vooral bij het naar beneden lopen, voel ik de pijn in mijn kuiten. Als we de heuvels voorbij zijn en Nijmegen binnenlopen, heb ik het even niet meer. Ik vraag een toeschouwer om een stoel, en ik krijg er direct een aangeboden. Hier zit ik een klein half uur bij te komen, waarna ik strompelend de laatste kilometers naar de Wedren afwerk.
Nadat ik mijn laatste startkaart heb opgehaald, ga ik languit op een bankje liggen. Ik ben helemaal stuk en twijfel of ik morgen wel zal starten. Dat zal afhangen van hoe ik me vrijdagochtend voel als de wekker gaat.
|
| Statistieken |
|---|
| Dag | Afstand | Gemiddelde |
|---|
| 1 (Elst) | 52,2 km | 6,7 km/h |
| 2 (Wijchen) | 48,6 km | N/A |
| 3 (Groesbeek) | 47,9 km | N/A |
| Totaalteller: | 470,6 km |
|
Na Ottersum lopen we richting Groesbeek, alwaar de heuvels op ons staan te wachten. Inmiddels is het behoorlijk gaan regenen en ik ben erg blij met mijn waterdichte schoenen. Met een poncho om wandel ik verder met de wetenschap dat mijn vriendin en nog een vriendin vandaag langs de route staan. Zij hebben mij inmiddels gebeld om te zeggen dat ze er staan en geven mij coördinaten door van hun locatie. Ik zet deze coördinaten in mijn apparatuur, maar doordat het regent wil ik die niet bloot stellen aan de weersomstandigheden.