4daagse 2015, dag 4, Cuijk (50km)

Gebroken schoenveter

Voordat ik 's avonds naar bed ga, zet ik alvast de spullen klaar zodat ik om half drie 's nachts geen herrie hoef te maken in huis waar mijn vrouw en de kinderen als het goed is in diepe slaap verkeren. Terwijl ik de wandelschoenen klaar zet en licht aan de veters trek om deze los op de schoen te laten rusten, breekt de veter van mijn linkerschoen af. Ik had dit al zien aankomen tijdens mijn training in mei, maar nu, daags voor de laatste beoogde wandeldag met deze schoenen, is het dan echt zover. Ik kan de veter repareren door de twee delen aan elkaar te knopen en leg de veter weer in de schoen. De veter kent nog een zwak punt, maar zolang die niet breekt, ga ik die ook niet repareren.

De ochtend erna sta ik net als op dinsdag weer tussen de dranghekken bij de start. Dit betekent dat ik vrij ver vooraan sta, terwijl ik vandaag niet extra vroeg bij de start ben aangekomen. Het lijkt erop dat veel mensen vandaag later bij de start staan en het komt mij goed uit, want na de drukte bij de start gisteren, wil ik vandaag zo snel mogelijk voor de drukte uit lopen. Terwijl ik in het startvak sta te wachten op de klok van vier uur, ontdek ik dat ik mijn bidons in de auto heb laten liggen. Ik heb dus geen drinkwater bij me en zal dat onderweg ergens op de kop moeten tikken.

05:04 Op de Hatertse brug

Om vier uur mogen we voor de laatste keer van start en ik loop met de snelsten de Heyendaalseweg uit richting het zuiden. We passeren een benzinepomp, maar de shop - die omgebouwd is tot Subway - is gesloten, dus ik zal wat langer moeten wachten op de mogelijkheid om aan drinkwater te komen. Als we bij de Houtlaan rechtsaf gaan, staat er een kraampje waar ze naast broodjes ook flesjes drinken verkopen. Ik heb in totaal 13 seconden nodig om voor 2 euro een plastic flesje met water te scoren. Hiermee kan ik de rest van de dag water met me meedragen.

In Overasselt is weer een geocache-event en hier wil ik weer als eerste aankomen. Om dit voor elkaar te krijgen, loop ik de eerste 15 kilometer naar Overasselt op een hoog tempo. In het eerste uur leg ik 7,9 kilometer af, waarna ik een korte pauze neem. Hierna loop ik met zo'n 7,5 km/h verder naar Overasselt waar ik als eerste wandelaar het eventlogboekje teken. Onder het genot van een bakje koffie praat ik wat bij met de organisatoren van het event. De eventlocatie is bij de plaatselijke brandweer en de kazerne is ingericht als verzorgingspost waar je terecht kan met je blaren en andere ongemakken. Als mijn koffie op is, neem ik afscheid en ga ik verder met de wandeling.

05:21 Tijd voor de eerste rustpauze

We lopen weer tussen de maisvelden op weg naar Nederasselt en bij de korfbalverweniging neem ik mijn traditionele pauze. Dit jaar eet ik er een keer geen uitsmijter bij, want de koffie in Overasselt is niet echt lekker gevallen en ik wil daarmee geen risico lopen. De korfbalvereniging haalt die paar euro sponsoring dan maar even op bij de lokale brandweer waar ik de koffie heb gekregen.

In Grave is het weer een gezellige bedoeling. Vorig jaar hing hier een grote Nederlandse vlag halfstok vanwege de ramp met de MH-17 die toen net had plaatsgevonden. Nu hangt de groen-oranje Vierdaagsevlag hoog in top en is het hier goed toeven. Niet te lang, want we moeten verder en na Grave loop ik het saaie stuk richting Cuijk in. Onderweg passeren we wel wat doorkomstplaatsjes, maar het grootste deel lopen we toch tussen de weilanden door. Bij een van de dorpjes waar we doorheen komen, hoor ik achter me een auto claxonerend zich een weg banen door de wandelaars heen. 'Doe even rustig, de weg is voor auto's afgesloten' denk ik, terwijl de auto dichterbij komt. Dan vang ik ineens op dat dit een verloskundige is die op weg is naar een bevalling in een huis langs de route. Ik ga snel aan de kant en even verderop zie ik de auto de weg afdraaien en parkeren. Ze kon dus niet anders dan over deze weg naar haar bestemming rijden en had terechte spoed. Hopelijk was ze er op tijd bij!

06:41 Tussen de maisvelden

De ondersteuningsdienst van Defensie deelt dit jaar elke dag bekertjes water uit en omdat ik vandaag wat minder met me mee kan dragen, maak ik hier voor het eerst dankbaar gebruik van. Zo kan ik wat langer doen met het water in mijn flesje.

Ik loop de Vierdaagse met een rugzak waar de nodige spullen inzitten. Dat doe ik al jaren en ook bij trainingen heb ik deze rugzak bij me. Deze week valt de rugzak echter zwaar en ik heb al wat langer last van mijn schouders. Vandaag is de pijn zo erg, dat ik besluit de banden niet over mijn schouders, maar meer naast de schouders te houden, zodat het gewicht van de rugzak niet op de schouders rust. Hierdoor ontlast ik tijdelijk mijn schouders en dat is wel even een fijn gevoel. Ik besluit bij aankomst een heuptas te kopen. De hoofdsponsor heeft er een die je al lopend langs je zij naar voren kunt verplaatsen, zodat je er ook makkelijk bij kan zonder te hoeven stoppen. Ik was al van plan een extra wandelshirt aan te schaffen en met de heuptas erbij zal ik snel nog even de nodige spullen gaan aanschaffen voordat het niet meer kan en alles online moet gebeuren.

07:09 De omroeper van de rustplaats bij Nederasselt

In Cuijk is de tweede controle van de dag en terwijl ik de knip in mijn kaartje krijg, zeg ik 'laatste knip', maar de controleur geeft aan dat hij hier niets over mag zeggen. Dat is ook zo, realiseer ik me, anders zou ik zomaar de trein naar Nijmegen kunnen pakken. De controlepost staat naast het station van Cuijk en met de trein zou je zomaar zo'n 10 kilometer kunnen afsnijden. Ik loop verder richting het centrum waar het weer een grote drukte is. Ik kan er lekker doorheen lopen en al snel loop ik op de pontonbrug het Limburgse landschap binnen. Het valt me sowieso op dat ik vandaag de hele dag lekker kan doorlopen. Ik heb geen idee hoe dat komt, maar het lijkt wel alsof er spontaan 10.000 wandelaars mee gestopt zijn. Ik weet dat dat niet het geval is, maar er is de hele dag geen moment waarop het echt vastloopt. Althans, ik maak het vandaag niet mee. Wellicht zijn er veel wandelaars die vandaag juist rustig aan doen om op het gezelligste moment over de Via Gladiola te wandelen, maar dat weet ik niet zeker. Als ik 's middags op tv de drukte zie, zie ik dat het op dat moment wel degelijk te druk is om lekker te kunnen doorlopen.

07:11 De brug bij Grave

Na Cuijk volgt Mook en net als gisteren ga ik even zitten bij de bakker. Daarna lopen we via Molenhoek naar Malden waar de Via Maldiola is aangelegd. Niet veel verder na de Via Maldiola begint de Via Gladiola en komt het einde van deze Vierdaagse echt in zicht. Langs de kant komen vaste tradities weer voorbij. Ook de inmiddels bekende boomzager is weer van de partij en hij heeft dit jaar een heuse (fictieve) wandelclub opgericht. De hele week deelt hij notitieblokjes en stickers uit met daarop de tekst 'Wandelclub de-boomzager.nl'. Vandaag deelt hij ook t-shirts uit en ik neem er eentje mee. Bij het ziekenhuis kijk ik in het publiek of ik mijn (inmiddels ex-)collega nog zie staan. Hij staat hier jaarlijks zijn wandelvrienden op te wachten, maar ik weet niet zeker of hij er ook dit jaar staat. Ik zie hem niet, en loop verder terwijl ik van mijn vrouw heb begrepen dat zij met de kinderen op weg is naar de Via Gladiola. Zij komen vanaf het station aanlopen en staan nog maar net op het laatste punt van de route voordat de tribunes beginnen als ik al kom aanlopen. Ik neem felicitaties en gladiolen in ontvangst en neem ook mijn dochter in mijn armen. We worden aangestoten door een cameraman van RTL Nieuws die ons vraagt om dit nog een keer te doen. Ze zijn beeldmateriaal aan het verzamelen voor de nieuwsuitzendingen, maar wij komen er uiteindelijk niet in voor. Mijn dochter wil niet mee over de Via Gladiola, dus ik loop alleen de laatste meters naar de finish waar ik mijn vijfde vierdaagsekruis in ontvangst neem en naar de stand van Hi-Tec loop om daar een wandelshirt en heupdrager aan te schaffen. Inmiddels heb ik telefonisch contact met mijn vrouw die aan de rand van de Wedren is gaan staan. Op de vrijdag mogen alleen wandelaars het finishterrein op, dus ontmoeten we elkaar bij de ingang van dit terrein. We lopen naar de pendelbus die ons naar de auto brengt en met z'n allen rijden we terug naar huis.

07:23 Grave

's Avonds ontdek ik alsnog een klein blaartje aan het uiteinde van een van mijn tenen aan mijn rechtervoet. De Vierdaagse is op de pijn in mijn schouders na vlekkeloos verlopen. Geen ernstige blaren, beperkte spierpijn en prima weer. En met het uitlopen van deze editie ben ik automatisch gekwalificeerd voor deelname aan de honderdste editie volgend jaar. Daarvoor moest in de zes edities die vooraf gingen aan de 100e de Vierdaagse vier keer met succes zijn afgerond. Met mijn afgeronde deelnames in 2011, 2013, 2014 en 2015 voldoe ik aan deze eis en weet ik nu al dat ik volgend jaar aan de start mag verschijnen.

Statistieken Dag Afstand Gemiddelde (bewogen) 1 (Elst) 52,5 km 6,2 km/h (7,0 km/h) 2 (Wijchen) 48,8 km 5,7 km/h (6,8 km/h) 3 (Groesbeek) 50,1 km 5,2 km/h (6,8 km/h) 4 (Cuijk) 50,6 km 6,0 km/h (7,0 km/h) Totaalteller: 3184,1 km

07:48 Het open gebied tussen Grave en Cuijk

09:53 Controlepost bij station Cuijk

10:01 In het centrum van Cuijk

10:05 Bij de pontonbrug

10:06 De pontonbrug. Aan de overkant ligt Limburg.

10:30 Deze vrouw houdt de man vast via een haak die aan zijn broek hangt. Het ziet er vreemd uit.

11:05 De gladiator deelt gladiolen uit.

11:11 Malden

11:15 Op weg naar de Via Gladiola

11:19 Vorig jaar gaf deze meter nog 32 graden aan.

11:43 De Via Gladiola

11:45 Het is al gezellig druk langs de kant van de weg.

12:10 De swingende politieagent

12:12 Even bijtanken

12:14 Lekker de ruimte op de Via Gladiola

12:33 Fotootje van de Centrale Administratie. Er zit nu niemand.

12:37 De barometer

4daagse 2015, dag 3, Groesbeek (50km)

07:15 Langs de Mookerplas is het nog steeds erg druk op de route.

Zo rond half vier in de ochtend sluit ik aan bij de rij in mijn favoriete startvak. Over een half uur mogen we weer op pad, maar na een minuut of twintig voel ik mijn buik rommelen en moet ik nodig naar een toilet. Als ik dat nu doe, moet ik echter mijn positie in de startrij opgeven en het zou toch al nauwelijks lukken omdat er op dit moment duizenden mensen tussen mij en de toiletten staan en ik er lastig doorheen zou kunnen komen. Als om vier uur dan eindelijk de derde wandeldag van start gaat, wacht ik op mijn startscan en loop ik direct richting de toiletten. Na een kleine tien minuten begin ik alsnog aan de wandeling, maar in de tussentijd zijn er al honderden wandelaars op pad gegaan en ik zal nu al vanaf de start als 'bermloper' te werk moeten gaan. Het begrip 'bermloper' ving ik tijdens deze Vierdaagse op en staat voor een wandelaar voor wie het tempo van de massa niet hoog genoeg is en dus via de berm probeert in te halen. Ik herken mij in die omschrijving en mag mezelf dus een echte bermloper noemen.

09:40 Aan de horizon is het heuvelgebied al zichtbaar.

Het begin valt mij vandaag best zwaar en ik kachel met een rustig gangetje van ongeveer 6,5 km/h naar het zuiden van Nijmegen. Tussen Hatert en Malden neem ik een eerste rustpauze langs de kant van de weg en als ik daarna weer op pad ga, word ik ineens aangesproken door een collega die ook de Vierdaagse loopt. Normaliter lopen wij ver uit elkaar doordat ik meestal eerder vertrek en flinke snelheden hanteer terwijl mijn collega meer met de massa meeloopt. Vandaag lopen we samen totdat hij in Malden zijn rust pakt. Even verderop is de eerste controle van de dag, maar achteraf zal deze controle komen te vervallen. Er staan te weinig mensen bij de controle om de grote drukte aan te kunnen die later op de dag passeert. Om geen grote opstopping te veroorzaken, wordt de controle opgeheven.

10:00 De laatste weg voordat de 40 km erbij komt.

Na een kilometer of 15 heb ik mijn eigen ritme weer te pakken en langzaam maar zeker wordt het ook wat rustiger om me heen doordat ik de grote massa wat meer achter me kan laten. Via Molenhoek kom ik in Mook. Hier neem ik mijn traditionele pauze bij de bakker waarna ik verder loop naar Plasmolen. Hier passeren we de provinciale weg, maar voordat ik dat doe, koop ik een gekoeld flesje energiedrank bij de benzinepomp waar we langs lopen. Als ik bij de oversteekplaats aankom, wordt deze net vrijgegeven voor auto's en moeten wij even wachten. Even overweeg ik om een stukje eerder al over te steken, omdat het daar nog prima kan. Ik besluit keurig naar de verkeersregelaars te luisteren, maar zie een andere wandelaar wel doen wat ik al als mogelijkheid zag. Als wij even later ook mogen oversteken, loop ik deze wandelaar al snel voorbij.

We komen nu in Milsbeek en hier slaat de 40-kilometer linksaf. Wij lopen verder richting Ottersum, waar we elk jaar weer worden verwelkomd met een heerlijk bakje bouillon. Ook staat hier elk jaar wel een controle en heb ik er inmiddels ook een traditie van gemaakt om wat geld uit de plaatselijke geldautomaat te halen, want kennelijk is elk jaar rond deze tijd mijn contante geld opgeraakt. Op de weg naar Ottersum raak ik aan de praat met een wandelaar als een andere wandelaar die ons gesprek opvangt, het hele gesprek overneemt en zich ontpopt als een Vierdaagsealmanak die ongevraagd zijn kennis over de Vierdaagse blijft spuien. Zelfs als ik hem vertel dat ik zelf ook wel weet waar we allemaal nog langs gaan lopen, blijft hij juist die informatie oprakelen. Ik besluit mijn eigen tempo weer te gaan lopen en ben hem al snel weer kwijt. Als we even later in Ottersum arriveren, ontbreken zowel de soep als de controle en is de geldautomaat defect. Zo loop ik voor het eerst zonder te stoppen Ottersum weer uit en loop ik een saai stuk door de weilanden op weg naar de heuvels bij Groesbeek.

11:38 Ceremonie bij de Canadese begraafplaats langs
de Zevenheuvelenweg

Het 'saaie' stuk van Ottersum naar Breedeweg gaat sneller dan dat ik vooraf had verwacht en even voordat we weer bij de 40-kilometerlopers komen, neem ik nog een laatste rustpauze. Na de samenkomst met de 40-ers komen we al snel bij de eerste klim van de dag. Terwijl de meeste wandelaars vertragen, versnel ik juist door op een andere manier te gaan lopen en voordat ik het weet, ben ik alweer boven. Tijdens de klim hoor ik groepen militairen zingen 'push, push, push a little harder' om zo de wandelaars aan de kant te krijgen zodat zij naar boven kunnen lopen, maar ze lopen zelf ook alleen maar in de weg met hun voor mijn idee langzame klimtempo. Na Breedeweg volgt Groesbeek en als we bij de Zevenheuvelenweg aankomen kan ik weer lekker gaan klimmen. Omdat het op de weg zelf zo druk is, kies ik ervoor om het eerste stuk over het fietspad te lopen. Het fietspad loopt nog verder omhoog dan de weg zelf, maar hier kan ik tenminste fatsoenlijk klimmen. Na de eerste klim ga ik op de weg zelf lopen en is er net genoeg ruimte ontstaan om hier normaal te kunnen lopen. Bij de begraafplaats ga ik even van de route af om getuige te zijn van een ceremonie die hier plaatsvindt met Zwitserse militairen. Deze militaire begraafplaats is elk jaar het toneel van herdenkingsceremonies door militairen, maar ik was er nog niet eerder bij gestopt. Het is indrukwekkend, maar uiteindelijk loop ik toch weer verder richting Berg en Dal. Hier eindigt de Zevenheuvelenweg en zit het klimmen er voor vandaag weer op. In Berg en Dal zitten mijn ouders en een van mijn broers langs de route en ik neem hier een extra lange pauze. Daarna is het nog een kilometer of zes naar de finish en halverwege passeer ik nog een geocache-event. Dit event is georganiseerd door dezelfde geocachers als het event op de eerste wandeldag en het is een kort weerzien. In Nijmegen is het drukker dan de afgelopen dagen en je merkt aan alles dat het einde van de Vierdaagse in zicht komt. Morgen nog even het laatste rondje uitlopen en dan is het weer voorbij.

Statistieken Dag Afstand Gemiddelde (bewogen) 1 (Elst) 52,5 km 6,2 km/h (7,0 km/h) 2 (Wijchen) 48,8 km 5,7 km/h (6,8 km/h) 3 (Groesbeek) 50,1 km 5,2 km/h (6,8 km/h) Totaalteller: 3133,4 km

11:39 De ceremonie met Zwitserse militairen op de Canadese begraafplaats.

11:46 De Zevenheuvelenweg

13:48 Het monument voor de 4-daagseslachtoffers van 2006.

4daagse 2015, dag 2, Wijchen (50km)

08:31 De spoorbrug bij Niftrik

Om half negen lag ik gisterenavond op bed en ik ben in diepe slaap als om half drie de wekker gaat. Ik zet de wekker stil, doe mijn broodjes en gevulde bidons in de rugtas en stap in de auto. Ondanks de werkzaamheden op de A12 tussen Ede en Arnhem ben ik bijtijds op de Wedren. Ik ga in de rij staan bij het startvak waar ik sinds 2011 elke wandeldag ga staan. De klok tikt door en als het bijna 4 uur is, zijn de studenten op de eerste honderd meter een groot feest aan het vieren. Het is nauwelijks voor te stellen dat we hier straks voorbij moeten lopen.

Om drie minuten over vier krijg ik mijn startscan en kan ik op pad. Ongeveer 50 meter voor mij is een vreugdevuur ontstoken en ik ga aan de andere kant lopen om de kans zo klein mogelijk te maken dat ik last krijg van de opstopping die de studenten veroorzaken. Zo loop ik de Heyendaalseweg uit richting de universiteit. Na een kilometer merk ik dat er een steentje in mijn linkerschoen zit en ik stop bij een bushokje om het steentje eruit te halen. De route loopt verder richting de Hatertsebrug en als we daar voorbij zijn, komen we de eerste routewijziging van de tweede wandeldag tegen: de route loopt dit jaar niet door de wijk Weezenhof, maar eromheen. Dit tot ongenoegen van de bewoners die een petitie bij de organisatie hebben ingediend en ook als we langs de wijk lopen, zien we een actiebord staan waarop het ongenoegen zichtbaar is. Het wrange is dat de reden die de organisatie heeft opgegeven voor deze routewijziging juist is dat bewoners hebben geklaagd. Zij moeten hun auto's buiten de wijk parkeren en dit zou extra auto-inbraken tot gevolg hebben gehad. Een lastige situatie dus, maar langs de rand van de wijk worden wij met een ander probleem opgezadeld, althans, dat is wat enkele mensen van het FNV ons willen doen geloven. Zij delen gratis t-shirts uit met daarop in grote letters de tekst 'Strijd voor zorg'. Ik krijg een shirt mee en vraag om maat XL. Het shirt gaat in de wandeltas, want ik ga al lopend mijn shirt niet wisselen als het niet nodig is en het shirt dat ik aan heb, zit prima. Achteraf blijk ik maat M te hebben meegekregen en op de derde wandeldag geef ik het shirt weg aan een kind dat langs de route snoep aan het uitdelen is.

09:37 Druten maakt wandelaars warm voor de 55km in 2016.

Ik merk dat ik loop op de schade van gisteren en ook dat het wandelen van de Nijmeegse Vierdaagse echt wel zwaarder is dan het zelfstandig een route van gelijke afstand wandelen. In Nijmegen heb je te maken met de massa en loop je de kans in filevorming terecht te komen. In het begin loop ik dan ook iets harder dan mijn eigen wandeltempo, maar als de meute dan na een half uur uit elkaar is gelopen, ga ik niet bewust langzamer lopen. Gisteren liep ik daardoor in het eerste uur 7,9 km/h en ging ik bewust langzamer lopen; vandaag maak ik daarin geen bewuste keuze, maar zakt mijn gemiddelde automatisch in. Na tien kilometer ga ik even zitten voor een eerste pauze. Ik stel de GPS-ontvanger in op de locatie van het geocache-event van de dag. Vandaag vindt het event plaats in de eerste passage van Wijchen en als ik hier om ongeveer 6:55 aankom, ben ik de tweede die het logboekje beschrijft terwijl het event officieel pas om 7:00 uur zou beginnen. Ik ben wel de eerste wandelaar, maar terwijl ik er sta, komen er al snel drie andere wandelaars aan om het event te loggen. Het is gezellig, maar ik ga toch maar weer verder want er liggen nog heel wat kilometers voor me.

Inmiddels is de zon opgekomen en als ik in Balgoy ben, ga ik even langs de kant om me in te smeren met zonnebrandolie. Nu volgt de ellenlange dijk naar Niftrik en om de dijk psychologisch wat in te korten, loop ik het eerste deel benedendijks. Na 4 kilometer komt Niftrik in zicht en we passeren de twee illegale afsnijroutes. Om korte metten te maken met afsnijders hebben ze dit jaar een controlepunt geplaatst op het uiterste stukje van de lus. Deze post is niet te zien vanaf het punt waar je kan afsnijden, maar je moet de officiële route lopen om de controlepost tegen te komen. Ik vind het een goed punt dat ze dit hebben gedaan en snap niet waarom ze dat de afgelopen jaren niet deden. Bij mijn debuut in 2009 was het de enige eerdere keer dat ik hier een controle heb zien staan.

10:09 Even bijtanken

Bij de spoorbrug die treinreizigers over de Maas naar Brabant brengt, slaan wij rechtsaf richting Wijchen. We lopen nog even door Niftrik en dan weer terug naar het spoor. Bij de rustplaats die hier is aangelegd neem ik even een rustpauze waarna ik mij opmaak voor de drukte als verderop de lopers van de 40 kilometer er weer bij gaan komen.

Zodra de witte polsbandjes weer op de route lopen, is er weer bijna geen rood polsbandje te vinden. Zo lopen we met duizenden wandelaars Wijchen binnen, maar als we van de Stationsstraat het Blauwe Hof inlopen, passeren we ineens komborden van Druten. Volgend jaar is er een eenmalige afstand van 55 kilometer en op de tweede wandeldag loopt die route door Druten. In vroegere tijden, toen de 55 kilometer een reguliere afstand was, liep de Vierdaagse vaker door Druten, maar deze afstand werd voor het laatst gelopen in 1966, bij de 50e Vierdaagse. Nu we weer 50 jaar verder zijn, heeft de commissie die belast is met de festiviteiten van de 100e Vierdaagse besloten om deze afstand weer een keer in het parcours op te nemen. Om wandelaars warm te maken voor de eenmalige afstand, staat hier een delegatie van deze gemeente kaartjes uit te delen met daarop de verwachte route van volgend jaar. De wandelaars krijgen de mogelijkheid om een VIP-behandeling te krijgen als ze volgend jaar Druten doorkruisen. Ik neem een kaartje in ontvangst en loop verder richting het centrum van Wijchen. Al lopend bestudeer ik het routekaartje van volgend jaar omdat ik nu voor het eerst te zien krijg hoe de route naar Druten zal gaan lopen. Balgoij en Niftrik laten we dan links liggen, omdat we anders nooit binnen 55 kilometer terug in Nijmegen kunnen zijn. Het grote voordeel van deze route vind ik dat we pas bij Beuningen samenkomen met de andere afstanden en dus een significant langer deel van de route in relatieve rust kunnen lopen. Even voorbij het punt waar Druten de kaartjes uitdeelt, vang ik een telefoongesprek op van iemand die waarschijnlijk debutant is. Ze meldt aan het thuisfront dat ze net Druten is binnengelopen en heeft kennelijk geen idee van wat zich zojuist heeft afgespeeld. Ik vind het wel aandoenlijk en het doet me denken aan mijn debuutjaar toen ik ook mijn ogen uitkeek bij de plaatsen waar we doorheen liepen. Ik kijk nu al uit naar volgend jaar, wanneer ik weer nieuwe doorkomstplaatsen mag gaan ontdekken. Overigens las ik later op een nieuwswebsite dat we echt door Druten hebben gelopen. De buurgemeente Wijchen heeft voor een dag een deel van hun stad aangemerkt als grondgebied van Druten. Kennelijk kan Wijchen ook ludiek doen...

10:22 Over het fietspad de drukte voorbij

In het centrum van Wijchen is het allesbehalve rustig. Vlak voor het centrum komen ook de militairen en de 30-kilometerlopers erbij en nu is de chaos compleet. We lopen tussen dranghekken door het centrum van de stad. Voordeel hiervan is dat het publiek niet door de wandelaars kan lopen; nadeel is dat ik als wandelaar niet door het publiek heen kan lopen. Dat laatste zou hier overigens toch al niet mogelijk zijn, want daarvoor is er teveel publiek langs de route. Ik verhoog mijn wandeltempo en door goed te plannen lukt het me om de massa te passeren en na een minuut of tien hard werken loop ik ineens tussen twee drukke groepen in. Er loopt nu nauwelijks iemand om me heen en even overweeg ik om nu een langzamer tempo te hanteren om niet bij de drukke groep voor me aan te komen. Uiteindelijk loop ik gewoon door, want het is een beetje zinloos om niet je eigen tempo te gaan lopen om te voorkomen dat je verderop je eigen tempo niet kan lopen. Dan geef je op voorhand al toe aan wat je anders zou overkomen en heb je ook geen voordeel aan de rust om je heen. Tegen de tijd dat ik bij de drukke groep voor me aankom, lopen we Wijchen alweer uit en kan ik weer over het fietspad gaan lopen. Zo kom ik niet veel later in Beuningen aanlopen en hier is de drukte op het parcours gelukkig beter te behappen dan in Wijchen. De weg naar Beuningen is een 60 km/h-weg met aan beide kanten direct een bomenrij en erachter een sloot. Weinig ruimte om langs de berm in te halen dus, maar gelukkig is er voldoende ruimte op de weg om hier mijn eigen tempo te lopen. Langs deze weg wordt water uitgedeeld en ik vul mijn bidons weer met koud water.

11:13 Een bord langs de route

In Beuningen staat elk jaar dezelfde man op een verhoging op het midden van de weg het publiek te vermaken en zijn gezicht is inmiddels een bekend fenomeen onder wandelaars. Als ik voorbij kom, neemt hij net even een korte pauze om wat te drinken, maar ook zonder zijn inspanningen is het hier erg gezellig. Beuningen is wel wat kleiner dan Wijchen en voordat ik het weet, ben ik er alweer doorheen gelopen. De route loopt nu naar Weurt, waar dit jaar een routewijziging is vanwege werkzaamheden aan de dijk die naar de sluis loopt. We lopen een lusje door Weurt en komen alsnog uit bij de sluis. Hier neem ik mijn laatste rustpauze van de dag voordat ik Nijmegen binnenloop. Langs de Waalkade en langs een deel van de opgebouwde kermisattracties die hier staan opgesteld, lopen we richting de Wedren. Als ik langs het reuzenrad loop, hoor ik vanuit de hoogte een groepje militairen hard zingen. Een passerende groep wandelende militairen kijkt omhoog en ik doe hetzelfde. Het reuzenrad is afgesloten, maar een groepje militairen heeft het voor elkaar gekregen om een stukje omhoog te worden gedraaid en vanuit hun bakje op een hoogte van ongeveer tien meter zingen zij de wandelaars toe.

11:35 Deze tuin is bekend van het 4daagsejournaal.

Het is vandaag 'roze woensdag' en het valt me op dat er dit jaar veel meer wandelaars in het roze lopen dan op andere jaren. De roze woensdag wordt vooral in Nijmegen gevierd en hier is ook veel roze langs de kant terug te zien. Vanaf de Waalkade loopt de weg een poosje vrij stijl naar boven. Ik test alvast de klimstand uit voor morgen, wanneer de heuvels rond Groesbeek bedwongen gaan worden. De klim kost de nodige energie, maar eenmaal boven is er voldoende tijd om weer te herstellen voordat we bij de Wedren aankomen. Om 12:41 wordt mijn polsbandje gescand en zit mijn tweede wandeldag erop.

Statistieken Dag Afstand Gemiddelde (bewogen) 1 (Elst) 52,5 km 6,2 km/h (7,0 km/h) 2 (Wijchen) 48,8 km 5,7 km/h (6,8 km/h) Totaalteller: 3083,4 km

4daagse 2015, dag 1, Elst (50km)

03:42 Nog even wachten en dan gaat het weer los!

Zes weken na de laatste training is het dan zover: de 99e Vierdaagse van Nijmegen gaat van start en het is mijn vijfde deelname. Vorige week was ik wat zwakjes en was ik bang ziek te worden nadat mijn zoon de week ervoor ziekteverschijnselen vertoonde. Gelukkig bleek dat mee te vallen, maar het was niet het enige risico dat vooraf ging aan de start van deze 4daagse: daags voordat ik mijn polsbandje ging halen, schaafde ik de achterkant van mijn rechtervoet ter hoogte van de achillespees. Gelukkig geen drukpunt, maar wel iets om rekening mee te houden.

Aan de weersverwachting heb je niets meer deze dagen, want elke dag werd een totaal ander weerbeeld geschetst. Eerst zou het vier dagen mooi weer zijn, daarna zou het op donderdag regenen en gisteren werd weer gemeld dat het alleen op dinsdag zou regenen. En om het nog gekker te maken toont de 4daagse-app dat het ook op vrijdag gaat regenen. We zullen het wel zien, achteraf weten we precies wat het is geworden.

06:04 Als je vooraan loopt, heb je de ruimte.

Op maandagavond ga ik rond half negen naar bed en probeer ik in slaap te komen. Na een drukke dag met drie kleine kinderen in de dierentuin lukt dat redelijk, al lig ik toch vaak even wakker. Het zal de combinatie zijn van het vroege tijdstip van naar bed gaan met de adrenaline van 'het gaat weer beginnen'. Om tien voor twee word ik wakker van het babygehuil van mijn zoon en ik besluit eruit te gaan om hem een fles te geven omdat ik wakker genoeg ben om gelijk maar door te reizen richting Nijmegen. Zo stap ik uiteindelijk ongeveer een half uur eerder dan gebruikelijk in de auto en kom ik rond kwart over drie aan bij de Wedren. Het is nog niet heel druk bij de start en ik sta zowaar gelijk al tussen de dranghekken. Later op de dag zie ik op Twitter foto's van 2:30 uur waarop er al twee rijen dik mensen stonden, maar ik vind mijn positie in rij 10 goed genoeg en het geeft me een extra grote kans om als een van de eersten de Waalbrug te bereiken. Als je daar in de drukte overheen moet, is het een bottleneck waar je voortdurend achter langzamere lopers aan aan het sloffen bent. Daar zit ik niet op te wachten en ik ben mijn zoon dankbaar dat ik dat dit jaar voor kan zijn.

06:26 Zonsopkomst

Tegen de klok van vier wordt er afgeteld naar de start van deze editie van de 4daagse, maar vlak voordat dit gebeurt, begint het ineens significant te regenen. Ik doe snel mijn poncho aan, want ik wil tussen de start en de Waalbrug niet stilstaan en weet niet of de regen gaat doorzetten. Nadat ik de poncho heb aangetrokken, klinkt het startschot en om 3:59 uur (volgens de 4daagse-app) krijg ik mijn startscan. De 4daagse-app (4Walker, en voor volgers 4Follower) werd vorig jaar geïntroduceerd, maar was toen onbruikbaar door de vele bugs die in het systeem zaten. Dit jaar zou het beter moeten gaan en ik ben benieuwd.
Na mijn startscan moet ik even wachten op de persoon voor mij die bij een andere starter op de scan wacht, maar eenmaal gestart spoed ik mij naar de Waalbrug. Hier loop ik in mijn eigen tempo overheen, maar doordat ik zo snel van start ben gegaan, blijf ik ongemerkt in dat tempo lopen. De wandelaars om mij heen doen dat namelijk ook, en voordat ik het weet, loop ik in het eerste uur maar liefst 7,9 kilometer. Tijd om wat te gaan minderen, want 8 kilometer op volle snelheid is leuk, maar de planning is om 200 kilometer te lopen en de ervaring heeft geleerd dat de krachten dan tactisch moeten worden verdeeld.

07:41 Op de dijk naar Elden

De regen tijdens de start zet niet door en op de Waalbrug doe ik de poncho weer af. Tijdens de dubbele passage van Bemmel begint het licht te worden en begint het weer te regenen, ditmaal wat harder. Ik stop even onder een tentje en doe de poncho weer om. Met de poncho om loop ik verder en het duurt tot aan de toiletten langs de A325 voordat het weer goed droog blijft. De poncho gaat weer uit en ik loop er nog een poosje mee rond om deze pas bij mijn eerste pauze in de tas terug te stoppen. Traditioneel pauzeer ik op de eerste dag na een kilometer of vijftien, maar dit jaar loop ik verder door omdat alle stoeltjes nat zijn. Uiteindelijk heb ik 20 kilometer afgelegd als ik in Huissen op mijn poncho op een bankje ga zitten voor mijn eerste rustpauze. Het is nu tien voor zeven in de ochtend.

In Huissen is het weer een gezellige bedoeling en de modellen met wie je op de foto kunt, staan er weer verkleumd bij. We lopen nu in de lus van de 50 kilometer, maar doordat er voor de lus geen andere afstanden bij ons liepen, merken we er niet veel van. De route loopt verder over de o zo saaie en lange dijk naar Elden (ik vind deze dijk saaier dan de dijken van Oosterhout en Niftrik), maar als we dan uiteindelijk bij de Rijkerswoerdseplassen zijn aangekomen, komen de 40-kilometerlopers erbij en is het ineens zoeken naar de rode polsbandjes. Even verderop komen ook de 30-kilometerlopers en de militairen erbij en is het weer goed plannen hoe je tussen de drukte van wandelaars je eigen tempo kan lopen. Het lukt beter dan vorig jaar en het wordt met de militairen erbij wel gezelliger op het parcours. Via Elst gaan we op weg naar Valburg en mijn GPS-ontvanger begint te klagen over lege batterijen. Ik vervang ze door de reservebatterijen die ik gisterenavond snel in de tas had gestopt, maar kom tot de ontdekking dat dit ook lege batterijen zijn. Lekker dan... Ik stop toch de vervangende batterijen in het apparaat en hoop op de restjes van de vier batterijen zover te kunnen komen dat ik er nieuwe batterijen in kan stoppen. Hiervoor zal ik langs een benzinepomp of supermarkt moeten lopen, maar in Slijk-Ewijk (Slicky Wicky volgens de buitenlandse lopers, hoor ik later op Radio Gelderland) en ook in Oosterhout zijn geen batterijen verkrijgbaar. Uiteindelijk haal ik op de reservebatterijen toch de Wedren, maar dat weet ik uiteraard pas als ik uiteindelijk zover ben.

08:04 Lekker rustig in de lus van Elden

Ondertussen is er in Oosterhout een geocache-event georganiseerd. Ik log alle trackables die er liggen, neem er eentje mee, maak een praatje met de organisatoren en schrijf onze teamnaam in het logboekje. Vervolgens komen we uit op de beruchte dijk van Oosterhout. Dankzij de komst van de nieuwe brug De Oversteek is de dijk sinds vorig jaar psychologisch minder lang geworden en door werkzaamheden waarvan op het moment van plannen nog niet bekend was of ze op tijd klaar zouden zijn, loopt de route dit jaar niet over de hele dijk. Bij De Oversteek lopen we een stukje langs de S100 om zo via Lent weer bij de Waalbrug uit te komen. Om 12:26 krijg ik de eindscan van mijn polsbandje op de Wedren. Het was een mooie wandeldag ondanks de buitjes in de nacht en de spieren krijgen even de tijd om uit te rusten voordat we morgen weer op weg gaan naar Wijchen.

Statistieken Dag Afstand Gemiddelde (bewogen) 1 (Elst) 52,5 km 6,2 km/h (7,0 km/h) Totaalteller: 3034,5 km

11:37 De dijk bij Oosterhout

11:39 vlnr: de Waalbrug, de spoorbrug en de Oversteek

In de buurt van de Wedren kom ik de bezemwagen tegen.

's Avonds zie ik dat bijna alle regionale zenders vrijdag de intocht gaan uitzenden.