4daagse 2014, dag 4, Cuijk (50km)

05:20 De Overasseltse en Hatertse Vennen

Vandaag is de laatste dag van de 4daagse van dit jaar en ik voel me supergoed. Het lijkt erop dat ik sinds gisteren de beklimmingen begonnen, volledig hersteld ben van de gevolgen van het te hard van stapel gaan op de eerste wandeldag. Met goede moed stap ik in de auto en rij ik naar het transferium waar ik de auto parkeer en naar de pendelbus loop. Helaas is deze net vertrokken als ik er aankom, dus het is wachten op de volgende bus. Uiteindelijk kom ik hierdoor wat later dan de andere dagen aan bij de Wedren, maar dat mag de pret niet drukken. Ik sta wel verder van de start vandaan, dus zal wat langer mijn best moeten doen om uit de drukte te komen, maar dat is nou eenmaal niet anders.

Op de informatieborden bij de start staan in Nederlands en Engels condoleanceberichten namens de organisatie en de wandelaars aan de nabestaanden van de vliegramp met een toestel dat van Amsterdam op weg was naar Kuala Lumpur en dat gisterenmiddag naar alle waarschijnlijkheid door rebellen boven oostelijk Oekraïne uit de lucht is geschoten. Bij deze ramp zijn alle inzittenden van het toestel omgekomen. Het betreft circa 300 personen waarvan circa 200 Nederlanders. Op het moment dat ik bij de start sta, is er nog niet zo heel veel meer bekend, maar de organisatie past wel de feestelijkheden aan naar aanleiding van deze gebeurtenis. Zo wordt verzocht om geen muziek te spelen bij de intocht en zal er 's avonds bij de 4daagsefeesten een minuut stilte in acht worden genomen.

07:32 De brug bij Grave met de kerktoren van Nederasselt

Om 8 minuten over vier wordt ik gescand en er lopen nu ongeveer twee keer zoveel mensen voor me als afgelopen dagen, toen ik rond 4:04 uur met mijn wandeling mocht beginnen. Gelukkig lukt het nog redelijk om tussen de mensen door te lopen en de eerste tien kilometer (van de start tot net buiten Nijmegen) loop ik gemiddeld 7,5 km/h. Nadat ik 10 kilometer heb gelopen, besluit ik even te pauzeren, om daarna wat rustiger aan te doen. Ik ben nu ver genoeg voor de drukte uit en met zo'n 7 km/h loop ik verder naar Overasselt. Hier wordt een controle aangekondigd, maar in tegenstelling tot vorig jaar is dit een nepcontrole, want er staat hier niemand kaartjes te knippen. Dit jaar is er ook geen geocache-event georganiseerd, dus in iets meer dan vijf minuten loop ik Overasselt weer uit.

07:41 Het centrum van Grave

De route loopt nu door de maisvelden richting Nederasselt en dit stuk lopen we even gescheiden van de militairen, die in alle vroegte samen met ons door Nijmegen zijn gelopen. Even voor de maisvelden pauzeer ik op een plek waar een paar stoelen staat om me in te smeren en mijn petje uit de tas te halen. Lang blijf ik hier niet zitten, want ik wil verder en voor ik het weet, komen we aan bij de brug naar Grave. Ik pauzeer voor de derde keer op rij bij de rustplaats die hier net voor de brug is ingericht en net als altijd worden de uitsmijters hier weer overenthousiast geprezen. De opbrengst van deze rustplaats gaat naar de lokale korfbalvereniging, maar aan de 'keuken' hangt een vlag van Kika. Ik vind het wel jammer dat die vlag er hangt, want zo lijkt het alsof de opbrengst naar dit goede doel gaat, wat niet het geval is. Ik hoop maar niet dat het bewust is gedaan om meer omzet te genereren, maar dat lijkt gelukkig niet zo te zijn, ontdek ik even later als de omroeper aankondigt dat de opbrengst van al die lekkere uitsmijters ten bate komt aan de korfbalvereniging van Nederasselt.

08:11 De zon brandt al fel op ons neer

Voordat ik verder loop, haal ik een hydrofiele doek uit mijn tas en leg die over mijn nek als bescherming tegen de zon. Dit levert later op het parcours een opmerking op van een medewandelaar, die maar hoopt dat de hydrofiele doek goed is schoongemaakt. Ik verzeker de man dat de doek nooit als luier is gebruikt en lachend lopen we allebei verder.

In Grave hangt bij het gemeentehuis een grote Nederlandse vlag halfstok in verband met de vliegramp. Het ziet er indrukwekkend uit met die stroom aan wandelaars die er onderdoor loopt. Na Grave volgt een lang saai stuk naar Cuijk met enkele kleine doorkomstplaatsjes, maar dit jaar ervaar ik het niet eens zo saai. Voor ik het door heb, staat Cuijk al op de eerste borden als we een kombord met de tekst 'Beers - Gemeente Cuijk' passeren. Na Beers volgt nog Vianen, maar als we dan uiteindelijk in Cuijk aankomen, lopen we drie gele bordjes voorbij die ons vertellen dat twee medewerkers van gemeente Cuijk met hun gezin in het ramptoestel zaten en dus zijn overleden. De burgemeester staat wel langs de route, maar zonder ambtsketting en zal de wandelaars niet officieel begroeten, want normaliter wel het geval is. Het raakt me wel om zo die bordjes te lezen, het komt nu wel dichtbij.

09:36 Doorkomst in Vianen (NB). Niet erg druk hier.

Even later loop ik over de pontonbrug de provincie Limburg in en het einde is nu echt nabij. In het laatste stuk naar Nijmegen pauzeer ik weer bij de bakker van Mook, waarna ik in een ruk doorloop naar de Wedren. Langs de route wordt nu ineens veel water uitgedeeld en dat is ook wel nodig, want inmiddels is het 32 graden en het water is warm voordat ik een halve bidon heb leeggedronken. In Malden en in het Zuiden van Nijmegen vul ik zo voortdurend mijn bidons met vers water, maar in de laatste kilometers van de Via Gladiola wordt ineens geen vers water meer aangeboden. Zo moet ik het op het eind met warm water doen.

In Malden wordt op tekstkarren aangekondigd dat er geen muziek zal zijn bij de inhuldiging. Een dj draait gewoon verder en zegt dat hij niet snapt wat het toevoegt om hier nu geen muziek te draaien en gaat er gewoon mee door. In Nijmegen is het wel anders, daar staan alle opgebouwde podia er verlaten bij. Hier en daar klinkt wel het geluid van draagbare muziekinstallaties, maar het is wel een stuk stiller dan andere jaren op de Via Gladiola.

Sobere passage in Cuijk

Met warm water in de bidons en zonder muziek loop ik zo de laatste kilometers van de vierdaagse van 2014. Net voor het Keizer Karelplein beginnen de tribunes en hier staat ook ineens de pers op het parcours. Ik moet nu niet alleen om de wandelaars heen lopen, maar ook mijn best doen om niet tegen Erik Hulzebosch, Fons de Poel, Harm Edens of een van de andere bekende Nederlanders op te lopen. Ik zie Fons een interview afnemen met twee wandelaars in Ajax-shirts en later op tv blijkt dat ik hier inderdaad snel door het beeld loop als deze wandelaars aan het woord zijn.
Net na de bocht staan sponsors van alles uit te delen en met pleisters tegen zere spieren - die ik sinds gisterenmiddag niet meer heb - massageolie en koekjes arriveer ik op de Wedren waar ik om 12:30 uur mijn beloning in ontvangst mag nemen.

10:02 Snel door Cuijk heen naar de brug

Ik loop nog even een rondje over de Wedren en ben weer getuige van bewoners die bij de toegang tot de Wedren aan het klagen zijn dat ze aan de andere kant moeten zijn. De Wedren is op vrijdag alleen toegankelijk voor wandelaars, dus ik moet mijn polsbandje aanhouden totdat ik Nijmegen uit ben. Na een bezoek aan het toilet en de sponsors spring ik over de dranghekken die de Wedren scheiden van het wandelparcours en loop ik naar de pendelbus die me naar de auto zal brengen. Mijn vierde 4daagse zit er weer op en al dacht ik na dinsdag dat dit de op een na zwaarste deelname zou worden, zie ik het uiteindelijk als de op een na lichtste deelname, omdat ik niet zoveel last heb gehad als vorig jaar op de laatste dag.

Statistieken Dag Afstand Gemiddelde (bewogen) 1 (Elst) 52,2 km 6,3 km/h (7,0 km/h) 2 (Wijchen) 48,7 km 5,4 km/h (6,6 km/h) 3 (Groesbeek) 49,4 km 5,5 km/h (6,6 km/h) 4 (Cuijk) 50,5 km 6,0 km/h (7,0 km/h) Totaalteller: 2634,2 km

10:05 De pontonbrug brengt ons naar Limburg

10:08 Een Nederlandse Amerikaan

11:26 Op weg naar de Via Gladiola is het nu al 32°C.

12:36 Hier kun je je gladiolen kwijt. Dit jaar ontdekte ik het doel ervan dankzij dit briefje.

Later op de dag wordt het ook een eerbetoon aan de slachtoffers van vlucht MH-17.

Beloning 4 is binnen.

's Avonds kom ik nog even op tv. Terwijl de Ajax-fans er niets meer van snappen, loop ik snel achter ze langs door het beeld.

4daagse 2014, dag 3, Groesbeek (50km)

06:57 Langs de Mookerplas

Ik begin de dag met stijve spieren (in de voeten, benen, armen en nek). Vandaag staat de bergetappe van de 4daagse op het programma en ik besluit rustig te beginnen. Al snel merk ik dat ik langzamer ben dan voorgaande jaren. Ik hoor iemand roepen dat het een kwestie is van de spierpijn eruit lopen en dat is ook zo: zodra ze warm zijn, wordt de pijn minder en op den duur trekt de pijn zelfs helemaal weg. Alleen na een rust is het dan gelijk weer eventjes terug. We lopen Nijmegen uit via dezelfde route als gisteren en gaan in Hatert de weg op naar Malden. Er lopen al militairen met een groen bandje tussen het peloton en ik kan me niet heugen dat me dat eerder is overkomen zo vroeg op de derde wandeldag. Achter mij loopt iemand met een gettoblaster die een boel muziek maakt dat op den duur gaat vervelen. Ik heb inmiddels zo'n 10 kilometer gewandeld dus het wordt tijd voor een eerste pauze en daarmee ben ik ook gelijk van de muziek af. Ik ga zitten op een stoel ergens langs de Maas en gun de spieren even de rust die ze wel hebben verdiend.

07:33 In de buurt van Plasmolen

Na deze korte onderbreking loop ik verder langs de Maas. Op een informatiebord voor de scheepvaart wordt de afsluiting van de Maas bij Cuijk al aangekondigd. Morgen is er tijdelijk geen doorvaart mogelijk vanwege de pontonbrug waar wij overheen zullen lopen op de laatste wandeldag. Vandaag is het nog niet zover en even verderop verlaten we de weg langs het kanaal op weg naar Mook. Bij de plaatselijke bakker neem ik mijn tweede pauze en smeer ik mij in met zonnebrandcrème.

De spieren warmen zich bij vertrek al wat sneller op dan eerder op de dag en dat is een goed voorteken. Ondertussen zijn de batterijen van de GPS-ontvanger bijna leeg en ik doe de reservebatterijen erin. Helaas blijken die ook bijna leeg te zijn wat me verbaast, want ik houd de volle batterijen altijd gescheiden van de lege. Ik hoop maar dat ik bijtijds nieuwe batterijen kan kopen, al zal ik daar een benzinepomp voor nodig hebben, want op dit vroege tijdstip zijn andere winkels nog niet open. Gelukkig staat er een benzinepomp langs de route als we bij Plasmolen de provinciale weg moeten oversteken. Ik koop vier volle batterijen en stop er twee van in de GPS-ontvanger. Ook koop ik hier een flesje energiedrank. Even terug langs de route werden deze flesjes voor anderhalve euro verkocht, maar moest er voor worden omgelopen en stonden de flesjes in de zon. Bij de benzinepomp haal ik voor hetzelfde bedrag een gekoeld flesje uit de koelkast.

08:39 Op weg naar Ottersum

Ik steek de provinciale weg over en loop direct tegen een controle aan. Mijn kaartje wordt geknipt en ik mag verder richting Milsbeek. De route gaat verder naar Ottersum. Of is het toch Gennep? Het bord dat de bebouwde kom aankondigt, zegt Gennep en verderop wordt Ottersum als soort van buurtschap gepresenteerd met een wit kombord. Dat was vroeger volgens mij nog niet zo.
Op de weg naar Ottersum kun je links de wandelaars zien die uit Ottersum komen terugwandelen. Het lijkt er een stuk rustiger te zijn dan om mij heen, wat betekent dat het niet al te ver voor me al een stuk minder druk is op het parcours. Uit recent contact met een collega die ook meeloopt begrijp ik dat het een half uur tot een uur achter me juist enorm druk is, zelfs zonder de 40-kilometerlopers erbij.

In Ottersum wordt traditioneel bouillon aangeboden. Terwijl ik al lopend de bouillon probeer op te drinken, loop ik door de controle heen die hier ook elk jaar staat. Tenslotte haal ik wat geld uit de geldautomaat die hier langs de route staat en loop ik Ottersum weer uit. Zo ben ik vorig jaar ook door Ottersum gelopen en zo zal het een volgende keer ongetwijfeld ook gebeuren.

08:45 Ottersum. Of toch Gennep?

Wat nu volgt is een relatief saai stuk door open veld en ik pauzeer op de plek waar ik dat al een paar jaar doe. Een paar kilometer verder komen alle afstanden bij elkaar en lopen we richting Breedeweg. Even voor Breedeweg bevindt zich de eerste klim van de dag. Ik heb inmiddels nauwelijks meer last van de spierpijn en verander mijn loophouding waardoor ik sneller naar boven kan lopen en met een hoog tempo - al slingerend om de andere wandelaars heen - werk ik mezelf een weg naar boven. Even verderop lopen we over een weg die langs de landsgrens met Duitsland loopt en uiteindelijk komen we aan in Breedeweg.
Vanuit Breedeweg lopen we door naar Groesbeek. Onderweg naar Groesbeek en in Groesbeek zelf komen we nog twee klimmetjes tegen en onder de support van de mensen aan de kant doorkruisen we het dorp op weg naar de Zevenheuvelenweg. Deze weg telt vier heuvels en ik loop er doorheen zoals ik ook al deed bij de eerste klim van de dag. Al zigzaggend om de overige wandelaars heen met een tempo dat misschien wel het dubbele is als dat van hen, kom ik zonder al te veel problemen steeds weer boven op de heuvel aan. Op de top van de laatste heuvel pauzeer ik even voor een sanitaire stop en het verversen van het water in de bidons. Als ik in Berg en Dal aankom, schroef ik de inspanning wat terug en met een relatief rustig tempo loop ik de route uit naar Nijmegen. Van de blaar van gisteren heb ik niets meer gemerkt en achteraf blijkt deze zelfs bijna niet meer zichtbaar te zijn.

10:29 De bossen links zijn Nederland, rechts Duitsland.

Thuis verneem ik dat de organisatie van de Vierdaagse de starttijden van diverse afstanden heeft vervroegd in verband met de verwachte hitte. Er wordt 32 graden in de schaduw verwacht en de Via Gladiola ligt bijna volledig in de volle zon. De starttijd voor de 50-kilometerlopers blijft echter ongewijzigd, omdat dit organisatorisch niet meer voor elkaar te krijgen is. Waarschijnlijk heeft dit te maken met het begintijdstip van wegafsluitingen. Een andere maatregel in verband met de hitte is dat militairen niet met bepakking hoeven te lopen. Verder komen er touringcarbussen langs de Via Gladiola te staan zodat publiek in de airco van de bus kunnen bijkomen van de hitte langs de route. Het wordt nog een pittig dagje morgen, als we alle vooruitzichten mogen geloven. Gelukkig is het de laatste dag, en het komt vast wel goed.

Statistieken Dag Afstand Gemiddelde (bewogen) 1 (Elst) 52,2 km 6,3 km/h (7,0 km/h) 2 (Wijchen) 48,7 km 5,4 km/h (6,6 km/h) 3 (Groesbeek) 49,4 km 5,5 km/h (6,6 km/h) Totaalteller: 2583,7 km

4daagse 2014, dag 2, Wijchen (50km)

08:18 Op de dijk naar Niftrik

Gisteren iets te hard van stapel gegaan en dat merk ik aan de stijve spieren die ik gisterenmiddag al opmerkte. Vannacht goed geslapen, maar de spierpijn is nog niet weg en met stijve spieren laat ik me vroeg in de morgen in de auto zakken en ga ik op weg naar Nijmegen. Ik besluit het vandaag wat rustiger aan te doen om de benen zo te sparen voor de heuvels van de derde dag. Ik probeer met de drukte mee te lopen naar het Zuiden van de stad, maar zelfs als ik niet mijn best doe, loop ik nog 7 km/h. Dat zij dan maar zo, maar ik neem wel extra veel pauzes.

In Wijchen is er - net als gisteren - een niet aangekondigde controle en een tekstkar toont de resterende afstand na 16km lopen: voor de 50-kilometerlopers zou dat 20 kilometer zijn. Gisteren werd ook al een overduidelijke onjuiste afstand getoond: na 45km lopen nog 20km te gaan. Ze lijken behoorlijk de draad kwijt te zijn bij de organisatie. Gelukkig staan de bordjes met de routepijlen wel goed en de meeste mensen kennen het parcours, dus we komen er wel, maar voor de rest van de dagen ga ik geen enkele tekstkar meer geloven en vertrouw ik alleen nog maar op de cijfers van mijn eigen apparatuur.
Op een rotonde komt een motoragent aanrijden die tussen de wandelaars door probeert te komen en omdat wij gewend zijn dat wij altijd kunnen doorlopen en politie langs het parcours auto's tegenhoudt, duurt het wat langer voordat de wandelaars aan de kant gaan. Ook ik heb de neiging om gewoon door te lopen, totdat ik voor op de motor waar normaal 'Politie Volgen' staat als ze iemand willen meenemen, nu de tekst 'Ambulance' zie verschijnen. Ik rem af en laat de motoragent passeren. Even later rijdt de agent met sirenes verder naar zijn bestemming.

08:33 De brug bij Niftrik komt in zicht

In het centrum van Balgoy neem ik mijn tweede pauze en onder het geluid van een podiumband smeer ik mijzelf hier in met zonnebrandcrème en zet ik mijn petje op als bescherming tegen de zon. Een kilometer voor Balgoy begint deze namelijk vrij fel te schijnen.
In Balgoy vertrekt iemand van zijn rust die met een immense vlag van Israël loopt. Als ik klaar ben met insmeren, broodje eten en rusten, zie ik in de verte de Israëlische vlag wapperen tussen de wandelaars en zie ik hoeveel afstand er tijdens mijn pauze ongeveer had kunnen worden afgelegd.
Op de dijk naar Niftrik loop ik een stuk mee met een brigadier van politie Dronten. Gezellig en makkelijker vanwege de afwisseling. Vlak voor de controle die we hier op de dijk tegenkomen, staan er toiletten langs de route en de brigadier gaat naar het toilet. Vanwege de voorbeeldfunctie die hij heeft - hij loopt in uniform - mag hij niet wildplassen zegt hij tegen me en we nemen afscheid.

09:25 Tijdens een rust komt de Israëlische vlag mij weer voorbij.

Een stukje voorbij de controle zie ik iemand de dijk aflopen. 's Avonds op het Vierdaagsejournaal van Omroep Gelderland blijkt dat je hier 7 kilometer kan afsnijden. De organisatie houdt dit in de gaten en biedt overtreders de keuze om terug te lopen en alsnog het juiste parcours af te lopen of het polsbandje in te leveren en gediskwalificeerd te worden. Van mij mogen ze je gelijk diskwalificeren, al moeten ze als ze willen doorlopen nu ook een aantal kilometers extra maken en dat zal ze ook wel leren.

Bij Niftrik neem ik weer een pauze en eet ik een broodje. Vervolgens loop ik verder naar de tweede doorkomst van Wijchen. Hier komt de 40 kilometer erbij en later ook de overige afstanden. In Wijchen is het weer ouderwets gezellig en de dranghekken die geplaatst zijn om ons de ruimte te geven, geven mij het gevoel van de finish van een touretappe.

09:49 In de drukte van Wijchen

Na Wijchen lopen we door richting Beuningen. Hier hebben ze weer dezelfde artiest als afgelopen jaren om de mensen te vermaken. Ik loop Beuningen uit en pauzeer in de schaduw van een rij toiletten. Als ik weer verder wil lopen, merk ik dat ik pijn heb aan mijn voeten en ik ga op een stoel zitten om een steentje uit een schoen te halen. Als ik de sok uittrek, ontdek ik een blaar op mijn linkerachterhiel. Ik pak een steriele naald en Leukoplast en behandel de blaar zodat ik hier verder geen last meer van hoef te hebben. Even later passeer ik een tekstkar die weer een onjuiste afstand tot de finish laat zien.

In Nijmegen is de route gewijzigd omdat de nieuwe verkeersbrug (De Oversteek) niet mag worden afgesloten. Over het fietspad lopen we onder de brug door richting de Waalkade. Hier krijg ik nog een pizzapunt aangeboden en met deze laatste energiestoot loop ik van de kade omhoog richting de laatste straten van vandaag waar roze woensdag wordt georganiseerd. Hier wordt alcoholvrij Radlerbier uitgedeeld wat lekker verfrissend werkt. Even later steek ik de grote weg over en kom ik aan op de Wedren waar ik mijn startkaart voor de derde wandeldag in ontvangst neem.

12:35 In de straten van Nijmegen

Ik heb in Nijmegen geen last gehad van de in Beuningen geconstateerde blaar. Dat is een goed teken voor morgen. Thuis ga ik in bad, waarna ik de blaar opnieuw van tape ga voorzien.

Statistieken Dag Afstand Gemiddelde (bewogen) 1 (Elst) 52,2 km 6,3 km/h (7,0 km/h) 2 (Wijchen) 48,7 km 5,4 km/h (6,6 km/h) Totaalteller: 2534,3 km

4daagse 2014: dag 1, Elst (50km)

03:49 Wachten op het startschot.

Rond de klok van acht uur lag ik maandagavond op bed en het was wat lastig in slaap vallen, al is dat uiteindelijk prima gelukt. Tijdens de slaap wel regelmatig even wakker geweest, dus licht geslapen en steeds de klok in de gaten gehouden. Uiteindelijk slaap ik toch diep als om 2:35 de wekker gaat. Ik weet m wel in een keer uit te zetten en zo stil mogelijk met alle benodigdheden naar beneden te verkassen. Daar kijkt een poes me verlangend aan, dus als eerste open ik de voordeur zodat deze niet door het huis gaat staan miauwen. Daarna aankleden, brood in de tas en flessen vullen met water en snel de auto in. Daar mis ik mijn bril en telefoon, dus loop ik nog even terug om die ook op te halen. Daarna kan ik echt weg richting Nijmegen en ergens tegen half vier kom ik aan bij de Ovatonde in Lent wat tegenwoordig Nijmegen Noord wordt genoemd. In tegenstelling tot vorig jaar staat de bus klaar en die vertrekt niet al te lang nadat ik ben ingestapt. Zo kom ik rond kwart voor vier aan bij de Wedren. Aan de overkant worden wat openingswoorden uitgesproken door de marsleider en de nieuwe hoofdsponsor, maar door het gejoel om me heen is daar niets van te verstaan. Als het vier uur is, gaan we aftellen en dat wordt op de beeldschermen getoond zodat iedereen tegelijk zou kunnen gaan tellen. Zou je denken. Toch lopen de meeste mensen een tel voor op wat er op het scherm staat, maar dat mag de pret niet drukken.

05:43 De zon komt op.

Om 4:05 uur krijg ik mijn startscan. Voordat het zover is, zie ik honderden wandelaars gescand worden en de route richting de Waalbrug in bezit nemen. Als ik met mijn wandeling kan beginnen, probeer ik een beetje om de massa heen te lopen, want die loopt niet echt door. De natuurkundigen zeiden het al: "massa is traag".

Net na de Waalbrug moeten we op een andere manier naar Bemmel lopen doordat er pal naast de bestaande brug werkzaamheden zijn die er ernstig op lijken dat er een tweede brug naast wordt gebouwd. Of dat zo is, weet ik niet zeker. In Bemmel stop ik even om de broekspijpen uit te trekken en op dat moment heb ik ondanks de drukte op de Waalbrug, toch een gemiddelde wandelsnelheid van 7,4 km/h. Kennelijk is het niet alleen zo dat je je kan laten meeslepen door snelle wandelaars, maar leiden langzamere wandelaars ook tot hogere wandelsnelheden, omdat je met een groter snelheidsverschil makkelijker kan inhalen.

09:12 In Elst.

De route lijkt twee keer door Bemmel te lopen. Dat wil zeggen: we passeren twee keer een bordje dat de bebouwde kom van Bemmel aankondigt. Ondanks het zeer vroege tijdstip staan er in de eerste passage van Bemmel al kinderen langs de weg om snoep uit te delen. Bij de tweede passage van Bemmel is het inmiddels licht geworden. Ik loop er snel doorheen op weg naar Huissen. In dit gebied herken ik veel plaatsen waar ik eerder dit jaar ben geweest bij mijn trainingswandeling vanaf het station Arnhem door de Overbetuwe. In Huissen is het al gezellig druk en voor ik het weet, ben ik er alweer doorheen. In Huissen kun je met een model in badkleding op de foto (m/v) en als ik dit punt passeer, vraag ik aan het mannelijke model dat bij gebrek aan klandizie snoep aan het uitdelen is, of hij het niet koud heeft. Ik vind het namelijk ook niet echt warm in mijn korte broek en t-shirt terwijl ik mezelf nog warm loop. De jongen beaamt dat hij het best wel koud heeft en ik wens hem veel sterkte.

09:26 Op weg naar Valburg.

Na Huissen volgt de dijk naar Elden. Dit is een relatief saai stuk, waarna we over een aantal fietspaden bij Elden op weg gaan naar het punt waar de 40 kilometer erbij komt. Dit gebeurt bij de Rijkerswoerdseplassen ter hoogte van restaurant De Klomp. Vanaf nu is het een stuk drukker op de route en de wandelaars met rode polsbandjes gaan helemaal op in de overvloed aan witte polsbandjes van de 40-kilometerlopers. Even later in Elst komen ook de dertig en de militairen erbij en is alles compleet.

Elst is de naamgever van deze etappe als grootste doorkomstplaats en hier wordt dan ook door het publiek het grootst uitgepakt. Het is nu ook wat later op de ochtend dus zijn er meer mensen op de been dan plaatsen waar je om vijf uur 's morgens doorheen wandelt. Na Elst volgt de tweede controle van de dag en dan lopen we door naar Valburg. De plaatselijke dominee doet net als vorig jaar zijn best om het evangelie te verspreiden maar vind niet veel gehoor. In Valburg ligt een geocache op de route maar die is niet bereikbaar doordat er publiek in de weg zit. Ik loop verder richting Slijk-Ewijk en de recreatieplassen die hier liggen. Op het terrein bij de plassen lopen twee groepen militairen naast elkaar en ik probeer hen te passeren op het enige strookje asfalt dat nog vrij is. Vlak voordat ik er voorbij ga, veranderen enkele wandelaars ineens van positie waardoor ik er niet helemaal vlekkeloos langs kom. Ik reageer maar niet op het geklaag dat ik achter mij hoor van een van de militairen die in de weg stond. Het blijft vermoeiend dat mensen die met zes man breed 6 km/h lopen niet snappen dat er ook wel eens mensen zijn die er voorbij willen en dat niet kunnen...

09:30 Hier zorgt sneeuw voor wat verkoeling.

Ik loop verder naar Oosterhout waar de beruchte dijk zal worden betreden. Deze dijk is inmiddels psychologisch wat korter geworden doordat nu ook de nieuwe verkeersbrug er overheen loopt. De dijk kan zo in drie kortere stukken worden verdeeld. Op de dijk begint het wat te regenen, maar meer dan lichte motregen wordt het niet. Zonder problemen passeer ik de Oversteek en de spoorbrug en kom ik aan in Lent, maar hier kunnen we weer niet zomaar de Waalbrug op vanwege de werkzaamheden. We lopen onder de brug door en maken een draai waardoor we uiteindelijk toch op de juiste plek uitkomen. Uiteindelijk kom ik aan in Nijmegen en nadat ik me om 12:25 heb afgemeld en de startkaart voor de volgende dag heb gehaald, loop ik langs een nabijgeleden cafetaria waar ik een frietje eet voordat ik naar de pendelbus loop die me bij mijn auto zal brengen.

11:00 Bert van der Lans, recordhouder, loopt zijn 67e vierdaagse.

Statistieken Dag Afstand Gemiddelde (bewogen) 1 (Elst) 52,2 km 6,3 km/h (7,0 km/h) Totaalteller: 2485,6 km

Eiland van Schalkwijk (30km)

Daags na de wandeling van Breukelen naar Utrecht, stap ik vandaag om kwart voor negen weer de trein in richting Utrecht. Vandaag staat een wandeling op het Eiland van Schalkwijk op het programma en mijn start- en eindpunt is station Houten Castellum.

Beide bruggen over het A'dam-Rijnkanaal bij Schalkwijk

Vandaag vertrek ik wat later waardoor 50 kilometer er niet in zit, maar dat mag de pret niet drukken. Bij station Castellum loop ik op de gok naar het Westen, wachtend op een positie van mijn GPS-ontvanger. Het maakt in principe niet zoveel uit hoe ik start, omdat aan beide kanten van het station een weg naar het Zuiden loopt. Ik loop langs een moderne wijk - maar alle wijken aan de rand van Houten zijn volgens mij modern - via de spoorbrug naar de ernaast gelegen brug over het Amsterdam-Rijnkanaal. Na gisteren kilometers lang langs de Vecht de hebben gewandeld en een kort stukje langs het Amsterdam-Rijnkanaal, loop ik vandaag de eerste (ca.) tien kilometer langs hetzelfde kanaal. Op de weg langs het kanaal geldt - in ieder geval vandaag op dit stuk - een maximumsnelheid van 30 km/h en terwijl ik het bord zie dat dit aangeeft, raast een auto voorbij die minimaal het dubbele rijdt. Vlak voordat ik dit stuk weg betreed, sla ik nog even linksaf om bij een rustgelegenheid een geocache op te pikken. Op het Eiland van Schalkwijk ligt een geocacheserie die rond het eiland loopt. Ik loop vandaag langs deze serie en dit is mijn eerste vondst van de dag, maar er zullen er nog vele volgen.

Over gedroogd gras het weiland in

Ik loop terug naar het kanaal en sla linksaf richting Nieuwegein. Voor mij zie ik een lesauto staan die afslaat doordat de persoon achter het stuur de koppeling te snel laat opkomen. Dit gebeurt drie keer achter elkaar en het lijkt erop dat op dit rustige stuk weg een eerste rijles plaatsvindt. Ik loop er op gepaste afstand langs en geef de dame achter het stuur een vriendelijk knikje, nadat ik zie dat ze me met wat schaamrood aankijkt. Alle begin is moeilijk, en daar hoef je je tijdens je lesperiode natuurlijk niet voor te schamen.

Bij de voorbereiding van deze wandeling had ik al gezien dat ik ergens halverwege het stuk langs het kanaal een keer het weiland in zou moeten lopen. Na een kilometer of zeven is het dan zover en voor drie geocaches loop ik het weiland in. Er is gemaaid en het gras ligt droog op het land. Dit maakt het erg zwaar om er doorheen te lopen en als ik uiteindelijk bij de eerste van de drie caches ben aangekomen, zie ik dat de boom waar ik moet zijn, gebruikt wordt als schaduwplekje door zo'n 20 schapen. Ik loop er rustig op af, geef enkele schapen een aai over hun bol en loop rustig naar de boom toe. Een van de schapen komt op me af en houdt me nauwlettend in de gaten terwijl ik een log toevoeg aan het logboekje dat in de cachebehuizing zit. Terwijl ik terugloop, zie ik dat de schapen even voor mij terugdeinzen, maar dan al snel weer hun oorspronkelijke posities innemen in de schaduw van de boom.

Bij deze boom ligt een geocache

Nadat ik de drie caches in het weiland te pakken heb, loop ik via dezelfde route terug naar de weg langs het kanaal en vanaf hier vervolg ik de route richting Nieuwegein. Vlak voor de snelweg A27 sla ik linksaf een doodlopende weg in. Aan het eind van deze weg ligt weer een cache en achter de doodlopende weg bevindt zich verzorgingsplaats De Knoest waar het benzinestation van OK langs de snelweg staat. Halverwege het stuk dat ik langs de snelweg loop, staat een auto op de vluchtstrook met pech. De bestuurder zit achter de vangrail te wachten op hulp. Een minuut of tien later loop ik er op de terugweg weer langs, en zie ik dat er een takelwagen bij staat die de auto aan het optakelen is.

Ik loop onder de snelweg door en ben bijna bij het einde van het eiland. Bij de Plofsluis loop ik over het verbindingskanaal tussen het Amsterdam-Rijnkanaal en de Lek en loop ik Nieuwegein binnen. Langs dit verbindingskanaal loop ik nu naar het Zuiden. Het is inmiddels lunchtijd en er lopen diverse lunchwandelaars op mij heen. Langs de kade liggen diverse schepen en het is gezellig druk. Bij de Prinses Beatrixsluizen ligt een geocache onder een bankje, maar in de directe omgeving van het bankje is het vrij druk. Ik moet proberen de cache onopvallend te loggen, dus ik ga op het bankje zitten en zet de rugzak naast mij. Even mijn rechterwandelschoen uittrekken om er een zogenaamd steentje uit te halen en gelijk even onder het bankje kijken: jawel hoor, daar zit de cache. Deze haal ik gelijk maar onder het bankje vandaan en ik ga rechtop zitten om te loggen. Dat doe ik in de open rugzak, zodat niemand het kan zien. Daarna plaats ik de cache weer terug en strik ik mijn veter van de schoen weer, waardoor het loggen vrij onopvallend is verlopen.

Dit schaap is wel heel nieuwsgierig

De route loopt nu verder aan de overkant van het verbindingskanaal en ik moet een klein stukje terug om het water te kunnen oversteken. Aan de overkant ligt de volgende cache te wachten en hier wordt het zoeken bemoeilijkt doordat er een ambulancewagen langs de weg staat met ambulanciers die hier aan het ontspannen zijn. Tevens is er een handmaaier bezig om het gras rond alle mogelijke verstopplekjes te maaien... Ik besluit ergens te gaan staan en rustig om mij heen te kijken om alle mogelijke plekjes te analyseren. Tegen de tijd dat ik besloten heb waar het moet zijn in de hoop niet al te opvallend te werk te hoeven gaan, arriveert een ander geocacheteam per fiets en samen weten we de cache te vinden achter een volkomen zinloos reflectortje op een paaltje.

De route loopt nu langs de rivier De Lek terug naar het Oosten. Langs de rivier zijn diverse campings en recreatiemogelijkheden en bij een van die open recreatieplekken vul ik mijn drinkflessen bij. Het is vandaag erg warm en na 20 kilometer lopen heb ik de 1,5 liter die ik bij me had, wel weer op. Bij recreatiegebied 't Waal vul ik het water bij en ik kijk gelijk even naar de wandelprestaties. De gemiddelde loopsnelheid ligt beduidend lager dan gisteren met een bewogen gemiddelde onder de 6 km/h. Voor mijn doen is het langzaam, maar zo voelt het nu niet aan. Kennelijk hebben de wandelkilometers van gisteren nog een invloed op mijn prestaties van vandaag.

Een schip in het kanaal

In Schalkwijk neem ik een lange pauze om de benen rust te geven en eet ik mijn broodvoorraad op. Bij vertrek staat het totaalgemiddelde inclusief pauzes op 3,9 km/h. Even verderop probeer ik nog even een laatste cache te vinden, maar dat lukt niet en de berekende locatie van de bonuscache blijkt anderhalve kilometer uit het parcours te liggen. Dat zie ik nu niet zitten - mede gezien het tijdstip - en ik loop terug richting het Amsterdam-Rijnkanaal waar ik over de brug weer naar Houten loop. Als ik weer op Castellum aankom, is het gemiddelde weer wat opgekrikt en ik sluit de wandeling af met een bezoek aan de plaatselijke pizzeria waar ik rustig aan kan doen, want de eerstvolgende trein naar huis blijkt vandaag niet te rijden.

Statistieken Afstand: 30,1 km Gemiddelde: 4,1 km/h Bewogen gem.: 6,0 km/h Totaalteller: 2433,4 km

Breukelen-Utrecht (50km)

7:11 Brug over het A'dam-Rijnkanaal bij Breukelen

Een maand voor de 4daagse heb ik twee doordeweekse dagen uitgekozen om mijn laatste trainingswandelingen te lopen. De overheid heeft besloten dat vakantiedagen niet langer dan 6 maanden na afloop van het jaar houdbaar zijn, dus moet ik mijn vakantiedagen van 2013 deze maand opmaken en dat lukt me door twee dagen vrij te nemen. Zo sta ik vandaag eerder op dan op een normale werkdag om met de eerste trein van Ede-Wageningen naar Breukelen te reizen.
De trein heeft wat vertraging en hierdoor dreig ik mijn aansluiting met de sprinter naar Breukelen te missen. Gelukkig valt het mee en moet ik op Utrecht Centraal zelfs nog even wachten totdat de sprinter binnen komt rijden. Op het geplande tijdstip stap ik in Breukelen uit de trein.

Allereerst ga ik op zoek naar een toilet. Het station ligt pal naast Hotel Breukelen, dus begin ik mijn wandeling met een hotelbezoek. Daarna loop ik richting Breukelen waar een kleine geocacheserie ligt, waarvan ik twee van de vijf caches weet te vinden. De route bestaat sowieso uit geocacheseries, in totaal 4 stuks. Na de serie in Breukelen volgt een serie langs de Vecht. Dit is een grotere serie en deze brengt me via Nieuwersluis en Loenen tot Vreeland, waarna ik aan de andere kant van de Vecht weer terugloop naar Breukelen. Op de route naar het Noorden, neem ik een korte pauze voor de penitentiaire inrichting van Nieuwersluis. Hier trek ik de nodige kleding uit zodat ik in een zomerse outfit verder kan wandelen. Niet veel later kom ik een peloton wandelende militairen tegen. Het lijkt erop dat zij voor hetzelfde doel aan het trainen zijn en in de groep hangt een gezellige sfeer. In de Vecht liggen veel plezierjachten waarop zo te zien vooral pensionado's genieten van de omgeving en het lekkere weer.

8:07 Mooi stulpje aan de Vecht

Als ik terug ben in Breukelen, ga ik opnieuw de brug over waar ik vanmorgen ook over liep om de Vecht over te steken. Nu loop ik rechtdoor, richting de Loosdrechtse Plassen. Door rechtdoor te blijven lopen, kom ik uit bij Zwembad De Meent. Hier zou een geocache moeten liggen, maar ik kan het niet vinden, dus loop ik weer terug. Ik sla linksaf naar het Zuiden en loop zo richting de noordelijke rand van Maarssen. Inmiddels ben ik met de derde geocacheserie van de dag bezig en ik loop nog een stukje terug richting Breukelen om wat ontbrekende caches te bezoeken. Daarna draai ik 180 graden om en loop ik weer naar Maarssen.

In Maarssen loop ik langs de Vecht totdat ik in de buurt van het centrum ben aangekomen. Vanaf hier loop ik naar het zuidoosten van de stad richting Zuilen. Hier ligt de laatste geocacheserie van de dag. Bij de tweede van de zes caches van deze serie ontmoet ik een medecacher die afgelopen week met geocachen is begonnen, en ik kom haar bij diverse caches tegen. Bij een cache heeft zij de moed opgegeven omdat ze niet tussen de brandnetels wil zoeken. Ik kom aanlopen en pak direct de cache achter een verkeersbord vandaan ver van de brandnetels verwijderd. Bij een andere cache geef ik aan dat zoeken niet handig is omdat er mensen vlakbij zitten te kijken en het goed gebruik is de cache dan te laten liggen om te voorkomen dat deze bewust of onbewust wordt weggenomen (iets wat helaas maar al te vaak gebeurt). De vrouw zegt dat ze de cache dan maar als gevonden registreert, maar ook dat moet ik uit haar hoofd praten omdat dat weer tegen de regels van het geocachen is en het de cache-eigenaar het idee kan geven dat de cache er gewoon ligt, terwijl dat misschien niet eens het geval is. Ik probeer wel mijn tempo erin te houden, want zo'n medecacher vraagt toch wel weer wat aandacht en tijd. Gelukkig raak ik haar vrij snel weer kwijt en kan ik gewoon doorlopen naar een bruggetje waarmee ik aan de Utrechtse kant van het water kan komen. Terwijl ik kom aanlopen, gaat de brug net omhoog, dus moet ik samen met wat fieters wachten totdat we weer verder mogen. Nadat de brug weer omlaag is gegaan, wachten we tot de hefbomen omhoog gaan. Een paar minuten later wachten we er nog steeds op, en achter me beginnen mensen te morren. Ik vraag hen of dit normaal is, en zij ontkennen dit. Hierop besluit ik over te gaan tot burgerlijke ongehoorzaamheid en ik blijk het eerste schaap over de dam te zijn. Als alle fieters van beide richtingen ook onder de bomen door zijn gegaan, gaan ineens de bomen omhoog.

17:37 In de stad Utrecht

Ik loop nu Maarssen uit en langs het Amsterdam-Rijnkanaal loop ik de stad Utrecht binnen. Ik ben ongeveer een uur eerder dan wat ik zelf had ingeschat. Na door het Julianapark te zijn gekomen, loop ik in rechte lijn richting het station. Al sinds Maarssen zit ik zonder drinkwater en het is buiten de hele dag al zo'n 23 graden, dus ik kijk hier om me heen naar de winkels om in te schatten waar ik aan water kan komen. Ik besluit dat een bloemenwinkel wel water moet hebben (die bloemen moeten immers ook drinken), en hier vullen ze mijn flessen bij. Ik kan zelfs kiezen voor aanmaaklimonade, maar dat wil ik niet in mijn bidons hebben, dus wordt het water. Langs een overvloed aan internationale keukens (lees: shoarmatentjes, turkse bakkers en dito slagers etc. etc.) kom ik uiteindelijk uit bij de bouwput die Utrecht Centraal heet. Het is even zoeken hoe ik het station moet betreden, maar door de juiste bezoekersstroom uit te kiezen, is dit probleem snel opgelost en zit de wandeling van vandaag er weer op.

Statistieken Afstand: 48,3 km Gemiddelde: 4,8 km/h Bewogen gem.: 6,5 km/h Totaalteller: 2403,2 km

Amersfoort (50km)

De A1 bij station Hoevelaken (6:28)

Ik werk in Wageningen en omdat daar op Bevrijdingsdag de halve stad is afgesloten vanwege de festiviteiten, hoef ik vandaag niet te werken. Dat geeft me mooi de gelegenheid om een rondje om de stad Amersfoort te lopen. Zo kan ik ook de geocacheserie 'Rondom Amersfoort' doen en mag ik aan het eind van de dag weer zo'n 50 trainingskilometers bijtellen.

Al vroeg gaat de wekker en ik pak de eerste trein van 5:55 van Ede naar Hoevelaken. Vanaf hier loop ik vandaag tegen de klok in om Amersfoort en Leusden heen. De trein arriveert tegen half zeven op station Hoevelaken en ik ontdek dat ik nu in de gemeente Nunspeet ben aangekomen. In mijn beleving ligt deze gemeente een stuk oostelijker en maakt het deel uit van de noordelijke Veluwe. Dat zal ook zo zijn, maar kennelijk ligt de westelijke gemeentegrens tegen de grenzen van Amersfoort aan. Ik loop nu dan ook nog in de provincie Gelderland, maar dat zal niet lang duren, want al na een paar kilometer loop ik de provincie Utrecht binnen. Ik loop onder de A28 door en kom in Hooglanderveen uit, waar ik via het centrum naar Het Podium loop. Dit is een bedrijventerrein in aanbouw en terwijl ik daar een onlangs geplaatste geocache aan het loggen ben, stroomt het braakliggende terrein vol met auto's van mensen die in de nabijgelegen kantoorgebouwen aan het werk gaan.

Tussen Hoevelaken en Amersfoort (7:15)

Al op dit vroege uur hangen er al vrij veel vlaggen aan de huizen in verband met Bevrijdingsdag. Het ziet er bijzonder uit. Ik loop naar de IKEA die nu nog niet open is en vanuit daar richting Vathorst. Hier ligt een geocache verstopt bij een middelbare school. De docent op wiens account de cache is geplaatst, kennen wij persoonlijk dus dat is wel een leuk idee. Vanuit hier loop ik verder naar de wijk Nieuwland en daar verlaat ik uiteindelijk de bebouwde kom van Amersfoort.

Ik ga nu een kleine multicache doen waarbij je wat opdrachten moet doen voordat je de cache kan vinden. De eerste is om zo'n 500 meter de route te volgen. Met de tripteller in beeld begin ik te lopen en als de totale afstand overeenkomt met wat ik had uitgerekend, zie ik dat ik op de juiste plek ben aanbeland. Vanaf hier moet ik het volgende punt projecteren. Dit betekent dat ik een hoek in graden en een afstand in meters krijg. Hiermee kan ik vanaf het huidige punt het volgende punt berekenen. Zo vind ik dan uiteindelijk de cache en ben ik inmiddels in de buurt van het riviertje De Eem aangekomen. Vanaf hier loopt de route van vandaag door naar de oostelijke rand van Soest.

Even wachten voor de trein (7:48)

In Soest heb ik er alweer 20 kilometer opzitten en niet veel later gaan de jas en broekspijpen in de tas en loop ik in t-shirt en korte broek verder. Het is inmiddels goed warm geworden en mijn lichaam is ook bovengemiddeld warm door de gelopen kilometers. Het loopt weer een stuk fijner en voor ik het weet, hoor ik links wat geluiden van dieren uit Dierenpark Amersfoort.

Ik loop nu langs het zuidwesten van Amersfoort en via het Belgenmonument ter nagedachtenis aan de opgevangen Belgen in de Eerste Wereldoorlog kruis ik even later de A28 en loop ik door richting Leusden. Leusden ligt ten zuidoosten van Amersfoort en ik loop vandaag om zowel Amersfoort als Leusden heen. Als ik bij het Valleikanaal ben aangekomen, is het inmiddels alweer een stuk drukker met fietsverkeer. Auto's mogen hier niet rijden, maar aan de hoeveelheid fietsers is goed te zien dat de werkdag er voor veel mensen alweer opzit. Ik ben nu bijna aangekomen bij de afsluitende bonuscache van de serie 'Rondom Amersfoort' die ik vandaag heb gelopen, maar omdat er een essentiële cache weg was, kan ik niet uitrekenen waar deze cache ergens ligt. Een van de plaatsers van deze serie schiet me te hulp en zo weet ik toch nog de bonus te vinden.

Bevrijdingsdag (8:35)

Ik bevind mij nu zo'n vijf kilometer ten Zuiden van knooppunt Hoevelaken en via natuurgebied De Schammer kom ik uit bij de weg die me naar station Hoevelaken kan terugbrengen. Vol goede moed sla ik deze weg in, maar al snel dreigt een serieus probleem: de weg is afgezet en er is een brug weggehaald, waardoor de asfaltweg ter hoogte van het water een stuk mist. Je zou er gewoon de sloot inrijden. Vandaar dat het is afgezet, maar zelfs wandelaars lijken er niet doorheen te kunnen. Terwijl ik al aan het rekenen ben wat de schade qua tijd is als ik helemaal via afslag Hoevelaken (A1) en Hoevelaken zelf naar het station zou gaan lopen, zie ik dat er rechts een paadje vertrapt gras is en dat er een loopbruggetje (lees: 2 planken) over het water is aangelegd. Dit is duidelijk bedoeld voor de werklieden, maar ik heb ook werk, dus besluit ik er maar gewoon gebruik van te maken. Aan de overkant loop ik nu achter de hekken aan de kant waar de bouwketen staan opgesteld, terwijl het publiek toegankelijke deel zich aan de andere kant van het hek bevindt. Dit blijft nog even zo, totdat het hek ophoudt en ik net genoeg ruimte heb om langs het hek weer op de normale weg uit te komen.

Onderweg naar Soest (10:49)

Inmiddels is station Hoevelaken aan de horizon verschenen en het ziet er vanaf hier uit als een station dat midden in een verlaten stuk landschap is geplaatst. Dat is het ook, ware het niet dat aan de andere kant van de snelweg direct het plaatsje Hoevelaken ligt, dus zo onlogisch is deze locatie ook weer niet. Om half zeven loop ik het perron op en de trein vertrekt om 18:47 uur. Zo kom ik rond half acht aan op station Ede-Wageningen en terwijl ik een lahmacun oppeuzel, zie ik dat het erg druk is met festivalgangers die hun weg zoeken naar Wageningen. Even later loop ik nog een paar kilometer naar huis en zit de eerste 50-kilometertraining van dit jaar er weer op.

Statistieken Afstand: 51,6 km Gemiddelde: 4,5 km/h Bewogen gem.: 6,5 km/h Totaalteller: 2354,9 km

De Soesterduinen (11:35)

Het Belgenmonument (13:11)

Station Hoevelaken komt al in zicht (18:20)

Bloesemtocht 2014 (45km)

Vandaag wordt weer de jaarlijkse Bloesemtocht georganiseerd en dit jaar is de vierde keer dat ik eraan deelneem. Uiteraard weer de langste afstand omdat overige afstanden te kort zijn voor mijn trainingsschema, maar omdat ik het steeds zinlozer vind om te betalen voor een parkeerplaats in een weiland, parkeer ik dit jaar in Tricht, waarna ik via het station van Geldermalsen naar de start loop. Hierdoor is de totale afstand een kleine vijf kilometer langer.
Ik herinner mij het station van vroeger als een saai station waar de overstap vanuit Utrecht richting Dordrecht erg slecht geregeld was waardoor je soms 40 minuten moest wachten, maar vandaag ziet het station er minder verlaten uit dan toen en het station staat in de stijgers, dus er wordt sowieso hard aan verbouwd. Via een brug over de perrons kruis ik het station en aan de andere kant is het niet ver meer naar de start.
Bij de start loop ik binnen direct de rijen voor kaartjes voorbij, want ik heb mijn ticket al online besteld, en ik sta redelijk vooraan bij de rij waar de kaartjes worden gescand. Een paar minuten later mogen we door en ik loop versneld naar de start en kom daar als een van de eersten aan en sta net als vorig jaar weer vooraan waardoor ik na het startschot gelijk voor de drukte loop. Het is net kwart voor zeven geweest en voor mij komt de burgemeester al aangelopen voor het startschot. Vorig jaar is ze (deels door mij) bijna omver gelopen nadat het startschot had geklonken, dus dit jaar staat ze langs de kant en staan er twee vrijwilligers net buiten de hekken om het lint waar we achter staan, te laten vallen als het startschot klinkt. Dit werkt een stuk beter en terwijl het lint nog valt, ben ik al vertrokken en is de wandeling begonnen.

De burgemeester staat klaar voor het startschot

Vlak na de start worden er appels uitgedeeld, maar op dat moment ben ik al drie keer ingehaald door de echt snelle jongens. Deze jongens heb ik ooit wel eens eerder gezien. Ze komen je met een noodvaart voorbij gesneld en je ziet ze de rest van de dag niet meer terug. Het is mistig, dus ze zijn al snel uit beeld. Mistig blijft het vrij lang en pas na een paar uur lopen, trekt de mist weg en komt de zon door. Maar voordat het zover is, lopen we afwisselend aan beide kanten van de Linge die we kruisen via pontonbruggen die speciaal voor deze gelegenheid zijn aangelegd. We passeren een geocache die pal langs het parcours ligt en omdat het onmogelijk is deze onopvallend te loggen, maak ik een foto van de verstopplek als bewijs van mijn bezoek. Niet veel later naderen we de heerlijkheid Mariënwaerdt. We zijn nu vlakbij de snelweg A2 aangekomen en net erachter ligt Beesd. In Beesd loopt de route door de uiterwaarden ten Zuiden van het dorp, maar omdat er in Beest vier caches verstopt liggen en bij de Bloesemtocht toch onderweg geen controles zijn, wijk ik hier van het parcours af. Ik weet alle vier de caches te vinden en via een gat in een boom, een zonnewijzer, een boom die door een breiwerk is ingepakt en een oude telefooncel die nu als gratis boekenruilhok in gebruik is, kom ik vier caches rijker weer uit bij het officiële wandelparcours. Het is nu even gedaan met caches nabij de route, de volgende ligt in Deil en dat is vlak voor de finish. Eerst moeten we nog zo'n 20 kilometer lopen.

Eerst loop ik richting Leerdam en ergens in de buurt van Acquoy is het middelpunt van de wandeltocht. We schurken tegen de gemeentegrenzen van Leerdam aan wat tevens de provinciale grenzen met Zuid-Holland zijn, maar we gaan er niet overheen. Via Asperen keert de route terug naar het Oosten en net voorbij Gellicum komt de stroom 25-kilometerlopers er weer even bij. Het is gelijk weer druk op het parcours, maar gelukkig is het nog prima mogelijk om tussen de wandelaars door te lopen. Bij Enspijk komen we weer los van de drukte en leg ik nog even een fietser uit hoe deze nu bij Asperen moet komen, want het reguliere fietspad is nu afgesloten in verband met de wandeltocht. Ze pakken er een kaart bij en ik zie dat ik met mijn beperkte kennis van dit gebied zowaar de juiste uitleg heb gegeven.
Ik kom nu op het deel van de route die ik in de voorgaande jaren als een zwaar punt heb ervaren. Dit jaar lijkt het allemaal een stuk gemakkelijker te gaan en voor ik het weet, ben ik in Deil waar we de dijk weer op moeten om ons bij de 25-kilometerlopers te voegen. Ik loop nog een paar straatjes verder benedendijks, zodat ik ter hoogte van de laatste geocache van de dag richting de dijk kan lopen. Achter me word ik tot de orde geroepen door bezorgde medewandelaars die denken dat ik een richtingbordje heb gemist. Bij Beest gebeurde dat niet, maar als mensen het zien, zijn ze wel zo vriendelijk om je erop te wijzen dat je de mist in gaat. Ik doe het hier bewust en vertel hen dat ik ervan op de hoogte ben, waarna ze hun schouders ophalen en hun tocht vervolgen. Even later zie ik ze over de dijk passeren terwijl ik de cache bij de kerk aan het loggen ben.

's Ochtens is het nog behoorlijk mistig

In de laatste kilometers komen alle westelijke afstanden bij elkaar en als ook de kortste afstand van 8 kilometer erbij komt, struikel ik bijna over een jongen die aan het klagen is dat hij gedragen wilt worden, waarna hij door zijn ouders streng wordt toegesproken met teksten als 'ben jij nou een stoere jongen?'. In de Fuithallen neem ik de beloning voor de vierde deelname in ontvangst waarmee mijn eerste Bloesemtochtmedaille vol zit met pinnen. Bij een volgende deelname zal ik een nieuwe medaille ontvangen.
De wandeling was anders dan overige wandeltochten dit jaar, omdat ik nu minder geocaches deed en daardoor langere afstanden in een stuk liep. Hierdoor belast ik mijn spieren anders en dat is erg nuttig in de voorbereiding naar de 200 kilometer van Nijmegen komende zomer.

Statistieken Afstand: 44,5 km Gemiddelde: 7,1 km/h Bewogen gem.: 6,3 km/h Totaalteller: 2303,4 km

Lingewaard/Overbetuwe (45km)

Vandaag heb ik een wandeling gepland door de gemeenten Lingewaard en Overbetuwe. Hier liggen diverse geocaches die ik tijdens de wandeling kan oppikken en doordat we tijdens de eerste dag van de 4daagse ook door dit gebied wandelen, zullen er diverse herkenningspunten zijn. Met de eerste trein van de dag arriveer ik rond kwart over zeven in de ochtend op het station van Arnhem wat het begin- en eindpunt is van deze wandeling.

Een flinke wind tegen...

Ik verlaat het station aan de Sonsbeekzijde en pik direct al een cache op die in het parkje ligt dat tegenover het station ligt. Daarna loop ik om het station heen richting de Nelson Mandelabrug die mij over de rivier in Arnhem Zuid zal brengen. Ik loop over het fietspad dat langs de autobaan loopt en merk dat ik thuis nog even naar het toilet had gemoeten. Geen nood, want al snel doemt er een benzinepomp op langs de route. Om erbij te komen, moet ik wel de autobaan oversteken wat geen probleem is, want het is nog vrij rustig op deze weg. Over de vangrails die de rijbanen van elkaar en van de berm scheiden, loop ik naar de shop bij de pomp en niet veel later haal ik hetzelfde trucje uit om weer terug op het fietspad te komen. Ik blijf het fietspad volgen totdat de weg afbuigt ter hoogte van het stadion van Vitesse. Hier loop ik rechtdoor een smal paadje op dat achter het stadion langs loopt en langs dit paadje liggen twee caches verstopt. De eerste wordt snel gevonden en geeft een blik op de achteringang van het stadion. Ter hoogte van de tweede cache staat iemand zijn auto vol te laden met spullen en ik loop de cache voorbij om de locatie van de cache niet bekend te maken aan dit heerschap.

Een stukje Liberation Route

De route loopt door Elden en vervolgt richting Huissen. Via de Groningen- en Frieslandsingels verlaat ik Elden en loop ik de bebouwde kom van Huissen binnen. Hier begint een pad dat ingericht is als liberation route (bevrijdingsroute). Langs het (fiets)pad staan diverse bordjes met een verhaaltje over de oorlog en bij bijna elk bordje ligt een cache verstopt. Nadat ik het eerste bordje heb bezocht, loop ik even een rondje door Huissen langs een cache met als thema haiku's. Dit is een Japanse dichtvorm met een vast schema van drie regels met respectievelijk 5, 7 en 5 lettergrepen. Zoals bij de cachebeschrijving staat: Een haiku is kort en krachtig, een beetje geheimzinnig soms, geeft de lezer stof tot nadenken zonder moraliserend te willen zijn, nodigt uit tot bezinning. De bezoekers van deze cache worden uitgenodigd om zelf ook een haiku te verzinnen, en ik kom met de volgende:

Huis met de haiku's
Dat is echt een leuke cache
Maar niet met regen.

Het valt met de regen tot dan toe nog wel mee. Echt warm is het ook niet, maar met de winterjas aan is het prima uit te houden. Ik loop terug naar de liberation route en terwijl ik naar het tweede bordje loop, zie ik achter mij een uniform geklede groep nordic walkers hetzelfde pad betreden. Gelukkig doen zij rek- en strekoefeningen aan het begin van dit pad en kan ik ongestoord de caches loggen. Zo kom ik uiteindelijk bij de bonuscache van de serie aan en in tegenstelling tot wat Google Maps aangeeft, is hier een brug waarmee ik aan de overkant van het water kan komen. Zo kan ik de route een stukje inkorten en onderweg nog een extra cache meepikken.

De bonus van de serie langs Liberation Route

De weg komt uit bij de A325 op een plek waar tijdens de 4daagse openbare toiletten zijn neergezet. Afgelopen zomer was de begroeiing hier te dik om fatsoenlijk te kunnen zoeken, maar nu is het helemaal kaal op een paar bomen na en heb ik hier al snel de cache die hier ligt, gevonden. Het is inmiddels gaan regenen en ik trek de poncho aan om niet al te nat te worden. Zo loop ik via de carpoolplaats Elst binnen. Hier loop ik via het centrum naar de sportvelden waar ik in de drukte van sportende kinderen ongemerkt twee caches weet te loggen. Ik heb nu ruim 20 kilometer gelopen en heb inmiddels de poncho weer opgeborgen. De wijk waar ik nu doorheen loop, staat niet op het kaartje op de gps, maar dat blijkt geen probleem te zijn. Het geeft wel aan dat ik eens moet nadenken over nieuw kaartmateriaal. In de wijk waarin ik nu loop, hebben mensen een klein houten bankje in hun portiek staan die ze als geocache hebben ingericht. Ik moet een code invullen om een sleuteltje te bemachtigen waarmee ik het zitvlak van het bankje omhoog kan draaien, waarna een grote bak gevuld met speelgoed en een logboekje zichtbaar wordt. Terwijl ik bezig ben om het logboek te stempelen, komt de familie die hier woont, naar buiten, stapt in de auto en rijdt weg. Even later verlaat ook ik de portiek en loop ik aan de noordkant Elst weer uit.

Bruggetje nabij het 4daagserustpunt

Via de Weteringsewallen vervolg ik mijn pad naar het Oosten en een meter of honderd voordat ik bij het spoor ben, word ik ingehaald door een auto die wel heel weinig afstand houdt. De spiegel van de auto raakt de knoop van de mouw van mijn jas. Ik schrik van de tik die ik ervan hoor, maar blijk geen schade te hebben. De automobilist maakt een gebaar van excuses, maar even stoppen om te vragen of het gaat, is er niet bij. Lekker asociaal; voor hetzelfde geld was het wel misgegaan en was deze man een misdrijf begaan door door te rijden. Gelukkig valt het mee.

Ik loop nu een rondje om de Rijkerswoerde Plassen. Hier zie ik openbare sportschooltoestellen staan die we in Israël in diverse dorpjes waren tegengekomen. Ik had niet verwacht dat ook in Nederland aan te treffen. Inmiddels loop ik weer in de bebouwde kom van Arnhem en langs het spoor loop ik verder terwijl het wolkendek steeds donkerder wordt. Dit voorspelt niet veel goeds en terwijl ik voor een cache richting een spoortunneltje loop, begint het al onheilspellend te regenen. Ik besluit in het tunneltje te wachten totdat de hevigste bui voorbij is. Er valt harde regen en hagel en terwijl ik een broodje eet, de cache log en even meekijk naar de kapotte fietsrem van een schuilende jongen, wordt de regen vanzelf minder en na ongeveer 20 minuten trek ik mijn poncho weer aan en loop ik verder. In de regen loop ik langs de sportvelden en moestuintjes richting de Drielsedijk. Hier loop ik weer vlak langs de plek waar ik vanmorgen een cache had laten liggen omdat iemand zijn auto aan het volladen was. Ik besluit een tweede poging te wagen en zonder veel moeite lukt het dit keer wel om in rust te kunnen zoeken en loggen.

Het is nu echt lente!

Ik loop terug de Drielsedijk op en via de uiterwaarden van Meinerswijk kom ik uiteindelijk terug bij de Nelson Mandelabrug. Ik had gepland dat ik een stukje terug zou moeten om de brug op te kunnen, maar dankzij een trappetje dat hier is aangelegd, is dat niet nodig en ergens rond kwart over vier loop ik de brug weer over richting het station. Op het station staat de intercity naar Den Helder al klaar en een paar minuten nadat ik ben ingestapt, brengt de trein mij weer terug naar waar ik vanmorgen was vertrokken. Thuis blijk ik een klein blaartje te hebben op de achterkant van mijn linkervoet. Dit verbaast mij niet zo, want ik merkte onderweg in de regen al dat er wat klem zat in die schoen, maar vanwege de regen heb ik daar toen niets aan gedaan. Het is een klein blaartje dat geen verzorging behoeft, dus ik laat het vanzelf maar genezen.

Statistieken Afstand: 43,9 km Gemiddelde: 5,1 km/h Bewogen gem.: 6,6 km/h Totaalteller: 2258,8 km