Pegasuswandeltocht 2012 (20km)

Het is een jaarlijkse traditie geworden. Dit is de vijfde keer dat ik deze wandeling loop. De eerste editie in 2008 bleek de start te zijn van mijn 'wandelcarriere'. Net als vorig jaar loop ik dit jaar samen met Tinus, die drie vierdaagsen op zak heeft en ook jaarlijks de Pegasus loopt. 's Morgens word ik thuis opgehaald en rijden we samen naar de startlocatie bij 's Heeren Loo. Daar blijkt de route anders te zijn dan andere jaren, althans, voor de kortste afstand. Wij hebben in overleg besloten de 20 kilometer te lopen. Na tien kilometer zijn we bij Juffrouw Tok en in tegenstelling tot voorgaande edities, is hier geen legervoertuig te herkennen. Die stonden hier voorheen voor de 10km-lopers die vanaf hier terug werden gereden naar het startpunt. Wegens bezuinigingen is er nu nog maar een plek waar legervoertuigen staan, dus de 10km-route is hierop aangepast. Zij lopen direct door naar hotel Boslust wat ook voor hen nu het einde van de route is geworden.
Bij Juffrouw Tok zou ik de neiging hebben gehad om door te lopen, maar we lopen even naar binnen voor een kop koffie en een toiletbezoek. Eenmaal binnen blijkt hier een controle te zijn. Niet dat de beloning voor deze wandeling mij nog zoveel interesseert - ik heb al vier van dezelfde medailles - maar toch had ik weer bijna een controle gemist. Dat zou niet voor het eerst zijn geweest (denkend aan de 4daagse dag 2 van 2009).
Na de rust kruisen we de Ginkelse Hei over de mulle zandpaden die traditioneel het zwaarste deel van de route zijn. Aan de overkant lopen we dezelfde route als vorig jaar en zo'n anderhalf uur later komen we aan bij hotel Boslust. Hier blijken we op een andere locatie in het hotel te moeten aftekenen, waarna we doorlopen naar de legervoertuigen. Deze brengen ons terug bij 's Heeren Loo, waarna we weer terugrijden naar Ede.

Ik begin de pegasuswandelingen toch wat eentonig te vinden, dus ik ben van plan om deze in 2013 te verruilen voor de Airbornewandeling. Ben er erg benieuwd naar.

Statistieken Afstand: 20,7 km Gemiddelde: 5,5 km/h Totaalteller: 1471,5 km

Van de Lekbrug naar Lopik (15km)

Afgelopen weekend hadden we meerdere afspraken buiten de deur. Mijn vrouw nam de auto mee nadat ik was uitgestapt langs de A2 bij de Lekbrug. Hier kon ik direct de Lekdijk op richting Lopik, waar ik moest zijn voor een verjaardag. De kortste afstand is zo'n 10 kilometer, maar ik had extra tijd te overbruggen en ben langs vijf geocaches gelopen. Zo kwam ik op een totale afstand van circa 15 kilometer. Van de vijf caches heb ik er twee gevonden en twee niet gezocht, omdat het te druk was in de buurt van de cache en je dan niet moet gaan zoeken. Immers, de verstopplaats van zo'n cache moet voor zoveel mogelijk mensen geheim blijven...
Het was een hete dag. De laatste dag van juni, maar een van de eerste zomerse dagen van 2012. Heerlijk wandelweer en ook heerlijk weer voor andere recreatieve activiteiten. Zo kwam ik veel fietsers, wielrenners, en motorrijders tegen en ook een enkele medewandelaar. Langs recreatieplassen was het erg druk, maar ik kon overal rustig doorlopen.
Na een kilometer ben ik de dijk afgegaan om over een laaggelegen fietspad naar Lopikerkapel te lopen. Hier was ik al eens eerder toen ik voor mijn allereerste vierdaagse begon met trainen. Dat was op Koninginnedag toen Karst Tatens de feestvreugde beëindigde door met zijn Swift in Apeldoorn net niet tegen de bus met de koninklijke familie aan te rijden. Vandaag deed niets denken aan zo'n dramatisch feit. Het mooie weer bracht de bewoners naar buiten en mensen die niet lekker in de tuin zaten, waren wel lekker actief in de tuin of wisten zich op een andere manier wel te vermaken.
Waar de Lopikerweg afbuigt, kijk ik op de GPS en besluit over de Betuwseweg naar Uitweg te lopen. In Uitweg ligt de eerste cache die ik op mijn lijstje heb staan. Eenmaal ter plaatse aangekomen, kan ik niet zoeken omdat de buurman in de tuin staat en in gesprek is met een passerende fietser. Om geen slapende honden wakker te maken, loop ik door en sla ik in het dorp linksaf richting de dijk. Hier besluit ik al snel om de dijk aan de rivierkant te verlaten en zo langs het water een stukje dijk af te snijden. Hierdoor is het terrein waar ik op loop wel wat zwaarder, want ik loop nu door ongemaaid gras en dat staat inmiddels best hoog. Gelukkig is er een trekker onlangs doorheen gereden en over diens sporen weet ik mijn blote benen nog enigszins te sparen van jeuk door de hoge begroeiing.
Na ongeveer een kilometer kom ik de dijk weer tegen en klauter ik omhoog om over het asfalt weer verder te lopen richting Jaarsveld. Hier ga ik de dijk af het dorp in, want hier ligt de tweede cache van mijn lijstje. Deze is verstopt door een oom van de mensen waar ik naartoe op weg ben. De cache is snel gevonden, en ik loop weer terug naar de dijk omdat de volgende cache langs deze dijk moet liggen. Ter hoogte van Salmsteke vind ik mijn tweede cache van de dag en op de kaart zie ik dat tussen mijn positie en de volgende cache, een weiland ligt. Het pad dat ik op de kaart dacht te herkennen, blijkt niets meer dan een boomrand te zijn. Ik loop eerst een stuk terug naar waar ik vandaan kwam, maar uiteindelijk besluit ik toch om langs de rand van het weiland naar de overkant te lopen. Dit blijkt een goed idee te zijn, want de volgende cache ligt op de rand van dit weiland. Althans, dat denk ik, ik kan m uiteindelijk niet vinden.
Vanuit hier is het niet ver meer naar Lopik en de laatste cache op mijn lijstje ligt hier in het dorp. In de straat waar het moet zijn, is het te druk om rustig te kunnen zoeken, dus ik besluit door te lopen naar het adres waarnaar ik op weg ben. Hier is het inmiddels gezellig druk en nadat ik me even heb omgekleed, sluit ik aan bij de feestvreugde.

Statistieken Afstand: 14,6 km Gemiddelde: 5,4 km/h Totaalteller: 1450,8 km

Heuvelrugwandeltocht 2012 (40km)

Vandaag was mijn tweede en laatste lange wandeltocht van dit jaar. Na de Bloesemtocht van 21 april had ik geen lange afstanden meer gelopen en zo begon ik vandaag ongetraind aan de veertig kilometer over de Utrechtse Heuvelrug. Vooraf had ik de gedachte dat het wel eens zwaar kon worden, omdat er ongetwijfeld zou moeten worden geklommen en gedaald. Uiteindelijk viel dat me reuze mee, maar zwaar was het wel. Met name doordat bijna de gehele route over onverharde bospaden gaat en soms zelfs paden bevat die bijna volledig overgroeid waren en waar lage boomtakken overheen hingen.
Om 7 uur was de start, maar om half zeven waren er nog maar weinig mensen bij de startplaats aanwezig. Nadat ik de routebeschrijving in ontvangst had genomen, besloot ik dan ook om 6:45 om alvast te gaan wandelen. Voor mij liepen een paar mensen ook al eerder weg. Ik haalde hen al snel in, waarna ik voor lange tijd geen andere wandelaars tegenkwam. Toen ik bij een uitzichtpunt waarbij de Gelderse Vallei (Veenendaal, Ede, Wageningen) te zien is, even mijn schoenen uittrok om een steentje eruit te halen, werd ik ingehaald door nog twee alleenlopers. Daarna liepen we kort achter elkaar naar het eerste ingerichte rustpunt.

AbelLife...

Onderweg werd ik aangesproken door een jogger die verdwaald was. Of ik wist waar Veenendaal West lag. Ja, dat wist ik wel, met behulp van de GPS. 'Ergens in die hoek, maar als je een provinciale weg tegenkomt dan moet je linksaf en dan die weg blijven volgen en dan kom je er ook'. Bij het eerste rustpunt raakte ik de overige twee wandelaars kwijt en liep ik een paar uur alleen rond. In het bos had ik soms grote moeite om de juiste route te vinden. Er waren genoeg pijlen die het aangaven, maar soms stonden die pijlen pas zo'n 50 meter in de weg die je moest inslaan. Als je dan 7 km/h loopt, is dat wel vervelend, want je wilt vooraf kunnen inschatten welk pad je precies gaat lopen om de bocht zo efficient mogelijk te kunnen nemen. Gelukkig was de route ook beschikbaar op AbelLife, een app voor fietsers en wandelaars. Op deze app - die voor iPhone en Android beschikbaar is - wordt de route getoond en is direct duidelijk waar je je bevindt en waar je heen moet. Bij elke richtingwijziging gaf de telefoon nu een geluid en dat werkte in deze situatie wel handig. Zo hoefde ik niet voortdurend op het scherm te kijken en had ik toch een beter idee van de uitgezette route.
Toen ik zo'n 25 kilometer had gelopen, werd het wat drukker op het parcours. De kortere afstanden kwamen erbij, maar nog altijd was het behoorlijk rustig. Op de rustpunten na heb ik nooit meer dan 15 mensen tegelijk gezien.
Door een communicatiefout van Staatsbosbeheer was er op dezelfde dag ook een mountainbikewedstrijd in hetzelfde gebied. Hierdoor moest de route wat worden aangepast, waardoor de totale afstand een kilometer korter was gemaakt. Af en toe kruisten we de mountainbikers, maar gezien het lage deelnemersaantal van net boven de duizend wandelaars was dat niet echt een probleem.
Tussen 13 en 14 uur verliet ik het bos en liep ik Veenendaal weer binnen. Ook hier was het niet echt druk. Een paar kilometer voor de finish werd ik ingehaald door twee snelwandelaars. Zij liepen net iets sneller dan ik, maar toen ze voor mij liepen, zag ik hoeveel moeite zij hadden om de juiste route te volgen (lees: de pijlen snel genoeg te zien). Herkenbaar... Nooit eerder heb ik dit meegemaakt terwijl ik genoeg gepijlde wandelingen heb gelopen.
Op een gegeven moment liepen de snelwandelaars een fietspad voorbij terwijl we juist dat fietspad in moesten. Ik zag hen vertwijfeld kijken en sloeg op de gok het fietspad in. Nu liep ik weer voor hen en zij bleven nu bewust achter mij lopen zodat ik voor hen de route kon uitzoeken. Inmiddels liepen we in de laatste kilometer en niet snel erna arriveerde ik op de plek waar ik 's morgens was gestart. Omdat er niet hoefde te worden afgemeld en een medaille alleen tegen extra betaling verkrijgbaar was, ben ik direct in de auto gestapt en naar huis gereden.
De nieuwe wandelschoenen hebben hun nut weer bewezen. Ongetraind 40 kilometer lopen en geen blaren. Wel drie dagen spierpijn in de spier die van mijn onderbenen naar m'n voeten loopt, maar dat is niet zo gek als je niet getraind hebt.

Statistieken Afstand: 39,5 km Gemiddelde: 5,9 km/h Totaalteller: 1436,1 km

Het is erg rustig. Deze twee mensen doen niet mee aan de wandeltocht.

Een open vlakte in het bosrijke gebied van de Utrechtse Heuvelrug

Bekend van de A12 bij Den Haag. Alleen hier staat nooit file!

Dit is 'm dan, de Utrechtsebaan

Achter de bomen liggen de Leersumsche Plassen

Bloesemtocht 2012 (40km)

De afgelopen weken is het er niet van gekomen om een structurele minitraining te doen voor de bloesemtocht. Wel heb ik er sinds een week geleden een tweede werkplek bij aan de andere kant van Wageningen, waardoor ik regelmatig de halve stad doorloop van de ene werkplek naar de andere. Op die manier heb ik afgelopen week zo'n 25 kilometer gelopen in stukjes van 2 a 3 kilometer. Maar dat is niets vergeleken met de 40 kilometer van de Bloesemtocht, die ik dus toch relatief ongetraind ben gaan lopen.

De weersverwachtingen waren slecht. De hele week werd al regen opgegeven en toen om half 6 de wekker ging, goot het van de regen. 'Wat doe ik mezelf aan?', bedacht ik mij, maar toch stapte ik in de auto op weg naar de veilinghallen in Geldermalsen. Toen ik bij Geldermalsen de snelweg afging, klaarde het ineens op en het zou nog heel lang droog blijven.

Vorig jaar was ik door omstandigheden later bij de start en was ik de hele dag bezig met het inhalen van mensen. Mijn wandeltempo ligt nou eenmaal hoger dan dat van de gemiddelde medewandelaar. Dit jaar had ik me dan ook voorgenomen om zo vroeg mogelijk bij de start te staan zodat ik de drukte voor kon zijn. Bij andere wandelingen (lees: de 4daagse) is me dat uitstekend bevallen.

In de rij bij de start

Zo stond ik dan om kwart voor zeven in de rij bij de start. Door de mensen die voor mij al in de rij stonden, stond ik zo'n 10 meter van het startpunt verwijderd. Om zeven uur wordt het startschot gegeven en komt er beweging in de drukte. Zodra ik de mogelijkheid zie, begin ik met het inhalen van mensen en al na een paar kilometer heb ik genoeg ruimte om me heen om probleemloos mijn eigen tempo te kunnen lopen. Zo loop ik door de heerlijkheid Mariënwaerdt en loop ik al snel onder de snelweg A2 door. Tussen Beesd en Rhenoy splitst de route van de 40 kilometer zich af van de 25km-lopers. Het is direct weer wat rustiger op het parcours. Na 17 kilometer zie ik familie als vrijwilligers in de weer bij een van de rustposten. Ik pauzeer hier even om bij te kletsen en nuttig een bak koffie. Daarna vervolg ik mijn weg over het weiland richting de Acquoyseweg. Terwijl ik op deze weg loop, gaat het wat regenen. Ik twijfel of ik mijn poncho zal aantrekken, maar de twee mensen voor me doen het ook nog niet en ik besluit er nog even mee te wachten. Dat blijkt een wijze keus te zijn, want al snel is het weer droog. Terwijl ik langs de hoofdweg van Leerdam naar Geldermalsen loop, begint het opnieuw te regenen. Nu besluit ik alsnog mijn poncho aan te trekken, maar ook dit buitje is van korte duur. Toch houd ik mijn poncho aan, want ik verwacht dat er nog wel meer hemelwater naar beneden zal komen.

In de Mariënwaerdt

In Acquoy spreekt een inwoonster mij aan met 'jammer van het weer he?', waarop ik reageer met dat het nog reuze meevalt. Iets te vroeg gejuicht, want nog geen vijf minuten later barst een harde bui los. Het koelt direct af en ik krijg het zowaar koud op mijn voorhoofd. De onderste helft van mijn broekspijpen raken doorweekt, maar voordat het water kans ziet om in de schoenen te druipen, is het weer droog en komt een voorzichtig zonnetje door waardoor de kleding weer kan opdrogen.

Al een half uur heb ik een medewandelaar in het vizier. Hij loopt een eind voor me en heel langzaam kom ik steeds iets dichterbij. Rond de 25e kilometer haal ik hem bij en we raken aan de praat. Eerst lijkt het erop dat ik een hoger tempo heb dan hij, maar dat is niet het geval. Uiteindelijk lopen we de rest van de route samen uit. Erg gezellig, we denken precies hetzelfde over de diverse aspecten van wandelen. Tja, als je hetzelfde hoge tempo hebt, heb je ook dezelfde problematiek als er langzamere lopers voor je zitten. Zo hebben we dat tips uitgewisseld om mensen aan de kant te krijgen zonder dat jij daar al te gekke capriolen voor hoeft uit te halen.

Op weg naar Deil

Via Gellicum en Rumpt lopen we opnieuw onder de A2 door richting Enspijk. Hier komen we weer samen met de 25km-lopers, maar hier maken we een fout. Op een of andere manier lopen we ineens tegen de stroom wandelaars in die net van start zijn gegaan en op hun zesde kilometer zitten. We besluiten aan de hand van de GPS zelf het vervolg van de route te verzinnen, maar dan ziet mijn medewandelaar ineens iemand die de hele tijd al voor ons liep, een stukje Zuidelijker lopen. Wij besluiten onze fout te corrigeren en al snel lopen we over de juiste weg richting Deil. In Deil zijn we net op tijd om een fanfarekorps dat de weg op komt lopen, voor te blijven. Het is hier een stuk drukker, maar we kunnen nog altijd ons eigen tempo lopen. Het is nu uitlopen, en rond de klok van 13 uur passeren we de finish. Mijn medewandelaar heeft niet zoveel met medailles en gaat direct door naar de auto. Ik haal de medaille op, vul de zouttekorten aan bij de frietkraam die op het veilingterrein is opgezet en loop dan ook terug naar het parkeerterrein. In tegenstelling tot vorig jaar kan ik dit keer direct wegrijden en zonder al te veel verkeersdrukte zit ik al snel weer op de snelweg naar huis.

Statistieken Afstand: 41,1 km Gemiddelde: 7,2 km/h Totaalteller: 1396,7 km

Geen 4daagse dit jaar, wel trainen voor de Bloesemtocht...

In april staat een tocht van 40 kilometer op het programma en dat moet je niet ongetraind doen als je net nieuwe wandelschoenen hebt. En dus heb ik een minischema verzonnen. Op 23 februari heb ik een route naar huis gelopen vanaf mijn werk. Vanuit Wageningen door het bos langs Nol in 't Bosch en langs het spoor tussen Arnhem en Ede terug naar huis. Een mooie route waarbij je ook een stuk omhoog en omlaag moet lopen. De route heb ik zonder problemen afgerond.

Op 1 maart besloot ik om de wandeling van 16 januari - Wageningen-Ede via Renkum/Wolfheze - nog eens te lopen. Ik begon ongeveer een uur later dan toen en het moment dat het donker werd, bleek ongeveer op dezelfde plek te komen. Jawel, de zomer komt eraan! Deze route van 22,4 kilometer is erg mooi en afwisselend. De eerste kilometers zijn in Wageningen, daarna langs de provinciale weg naar Renkum, dat dorp door richting de A50. Vlak voor de snelweg linksaf en dan loop je op een fietspad met rechts de snelweg, maar links de heide. Aan het begin van dit fietspad gingen de lampen aan en op de helft van dit fietspad besloot ik ook mijzelf te laten opvallen door twee lampjes aan te zetten: wit aan de voorkant, rood van achteren.
In Wolfheze aangekomen weet ik inmiddels uit het hoofd hoe ik moet lopen en al snel kom ik uit bij het station. Vlak voor het spoor linksaf en dan begint de 6 kilometer 'immer geradeaus' richting Ede. Na 6 kilometer sla ik linksaf de Horalaan in. Hier word ik ingehaald door hardlopers, maar die blijken al snel moe te zijn en dan haal ik ze weer in. Niet veel later loop ik Ede binnen en zit de route er weer op. De voeten voelen een beetje pijnlijk, maar geen blaren en de schoenen lopen prima.

Misschien wil ik ergens rond de overgang van maart naar april nog eens een route van ca. 30 kilometer lopen en anders is mijn volgende wandeling de Bloesemtocht op 21 april. De tijd zal het leren...

Statistieken Dag Afstand Gemiddelde 23 feb 13,1 km 7,0 km/h 1 mrt 22,4 km 7,1 km/h Totaalteller: 1355,6 km

Nieuwe wandelschoenen (slot) + schaatsintermezzo

De wielen van mijn benenwagen zijn vervangen!

Begin van deze week heb ik gebeld waar de schoenen bleven. De kleur die ik wilde bleek er niet meer te zijn. Geen zwart dus, maar blauw. Die hebben ze deze week alsnog besteld en gisteren werd ik gebeld dat ze aangekomen zijn. Vrijdagavond ben ik dus erheen gereden om te passen. Ter plaatse bleek dat de podoloog nog eens naar de videobeelden van mijn lopen had bestudeerd en had geconcludeerd dat ik wel heel smalle voeten heb. Dus heeft hij alsnog andere schoenen besteld. Niet Lowa Renegade Lo, maar Lowa Tosca GTX® Lo. Maat 48 bleek prima te passen. Deze heb ik gekocht, waarna ik snel naar huis ben gefietst.

Oud: Timberlands

Nieuw: Lowa Tosca GTX® Lo

En zo kwam er na ongeveer 1200 kilometers een einde aan het leven van mijn eerste paar wandelschoenen. Na twee vierdaagsen en vele andere wandelingen was het de hoogste tijd geworden. De oude Timberlands zijn afgedankt en hebben plaats gemaakt voor de nieuwe schoenen. Zodra de wegen weer sneeuwvrij zijn ga ik ze inlopen door ze te dragen naar mijn werk en maak ik er ook gelijk een wandelingetje mee van tegen de tien kilometer. Daarna zijn ze klaar voor het echte werk, al zal ik er nog wel een keertje 25 kilometer mee lopen voordat ik ze blootstel aan een fatsoenlijke afstand op 21 april. Dan is namelijk de Bloesemtocht in Geldermalsen. Deze wandeling is me vorig jaar goed bevallen, dus het leek me leuk om er dit jaar weer heen te gaan. Op 21 april ga ik m weer lopen. Ik weet nog niet zeker welke afstand het wordt, maar de langste afstand is 40km en dat lijkt me toch wel de bedoeling. Dit jaar overigens geen Nijmeegse 4daagse, die is in 2013 weer aan de beurt.

Tot zover het wandelnieuws en al is dit een wandelblog, het is niet de enige bewegingssport die ik beoefen. Als er de gelegenheid is, vind ik het ook leuk om lange afstanden te schaatsen. Niet al te lang, ik train er niet voor, dus geen elfstedentocht of zo, maar gewoon 50 kilometer. Afgelopen zaterdag is de Molentocht in de Alblasserwaard georganiseerd en samen met mijn broer heb ik een van de twee routes van 50 kilometer geschaatst. In 2009 had ik ook al 50 kilometer Molentocht geschaatst, maar toen heb ik het westelijk traject over Kinderdijk gekozen. Dit keer hebben we het oostelijk traject over de Giessen geschaatst.
Hieronder staan twee tracks. De eerste kaart toont de route uit 2009, de tweede toont de route van afgelopen zaterdag. Daaronder staat een link waarbij je een pagina kan krijgen waar beide routes samen op de kaart staan. De P's zijn de stempelplaatsen waar ik moest stempelen.

De route van 2009: 50 km West


De route van 2012: 50 km Oost


Beide routes op één kaart

Ondanks dat de organisatie de afstand heeft gezet op 50 kilometer, zijn beide routes circa 45 kilometer lang. In 2009 was het ijs prima te beschaatsen, maar moest wel worden gekluund op vier plaatsen. Afgelopen zaterdag was het ijs dicht op plaatsen waar het in 2009 nog open lag, maar het ijs was door de scheuren en aangevroren sneeuw dramatisch slecht. Van de totale 45 kilometer heb ik er misschien vijf echt kunnen schaatsen, op overige delen was het niet zinvol om snelheid te maken, want je werd continu afgeremd door een laag aangevroren sneeuw. Desondanks werd het een mooie en gezellige dag samen schaatsen in het gebied waar we beide zijn opgegroeid. Zo zagen we bekende plekjes van vroeger weer eens vanaf het water. Omdat ik in dit gebied in 2009 ook een aantal wandelingen heb gedaan als training voor de 4daagse, was het ook op dat vlak een leuk weerzien.
Uit het nieuws bleek dat zo'n 80.000 mensen (een deel) van de molentocht hebben geschaatst, waarvan zo'n 20.000 officieel ingeschreven. Bizar, want de ijsdikte was minder dan 15 centimer (de molentocht heeft 13cm als eis), en in Friesland hebben ze een limiet van 16.000 deelnemers en een eis van 15cm ijsdikte...

De dooi is vanaf vandaag ingezet, dus het schaatsen zit er weer op. Zodra er geen sneeuw en pekel meer ligt, ga ik de wandelschoenen inlopen en de volgende blog zal dus weer een wandelverslag bevatten.

Hieronder volgen wat fotos' en filmpjes van de verreden molentocht. Als je nóg meer beeldmateriaal (van anderen) wil zien (inclusief wat leuke filmpjes op Youtube), dan kun je op deze site terecht.

In de rij bij de start in Noordeloos

Brrr, rode oren van de kou

De stempelpost in Giessenburg

Een volgende stempelpost.

Langs een aangelegde schaatsbaan.

Bewegwijzering. Elke kleur is een bepaalde route. Wij reden blauw.

Bij de Kikker langs de Ammerse Kade.

Bij de Kikker, zicht op Zuid.

Winters plaatje bij aankomst laatste stempelplaats

Dweilorkest bij de finish in Noordeloos (1).

Dweilorkest bij de finish in Noordeloos (2).

Dweilorkest bij de finish in Noordeloos (3).

Wandelschoenen deel III

Vrijdag 27 januari
Zoals reeds gezegd, is het de hoogste tijd voor andere wandelschoenen. Tijdens de afgelopen 4daagse nam ik mij dit al voor. Vandaar ook mijn bezoekje aan de stand van New Balance na de eerste wandeldag. Na de 4daagse heb ik relatief weinig gewandeld, dus staan nog altijd de oude wandelschoenen in huis. Naar aanleiding van mijn constateringen van de afgelopen weken, heb ik een onderzoek gedaan naar andere wandelschoenen. Ik heb veel tips gevonden, onder andere hier en hier, en kwam uit op twee winkels waar ik volgens mij wel goed kan worden geholpen. Een ervan is in Woerden, de andere in Ede. De keuze is dus eenvoudig ;). Vrijdag heb ik aangegeven dat ik een afspraak wil maken en ik kon dezelfde middag al terecht. Maar omdat dat met het werk niet handig is, mag ik zaterdagmiddag langskomen.
De winkel heeft podologen in dienst die een nauwkeurig onderzoek doen naar je voeten en de oude wandelschoenen. Daarmee kunnen ze aan de hand van de slijtage zien wat er verbeterd kan worden. Mijn klachten zijn dat ik vooral links schade loop (scheeflopen?) en dat ik smalle voeten heb en dus beter uit zou zijn met smallere wandelschoenen. Daarnaast wil ik in het binnenwerk Goretex of vergelijkbaar materiaal, zodat de schoenen waterdicht blijven als ik in de regen loop.

Zaterdag 28 januari
Vanmiddag naar Just4Feet in Ede geweest. Ik bleek al vaak langs deze winkel te zijn gelopen, maar het was me nooit opgevallen. Het ziet eruit als een gewone schoenenwinkel en die hebben meestal mijn maat niet. Maar gelukkig vond ik ze op het internet en om 14 uur stapte ik met wandelsokken aan en de oude wandelschoenen in de hand, naar binnen.

De glazen plaats met ernaast mijn oude zolen

Beneden is een kleine schoenenzaak, maar ik mocht naar boven waar de afdeling Podologie gezeteld was. Een professioneel podoloog stond me te woord en analyseerde mijn oude wandelschoenen. Zijn conclusies kwamen overeen met mijn ervaringen, maar hij kon het allemaal verklaren. De plek waar mijn linkervoet bij de tenen de hoek maakt bij het lopen, komt niet helemaal overeen met de plek waar de schoen die hoek maakt. Rechts is dat verschil kleiner, vandaar ook dat ik links eerder en meer blaren loop.
Na deze eerste conclusie moest ik met blote voeten op een glasplaat staan. Onder de glasplaat zat een spiegel, waardoor de podoloog kon zien waar de drukpunten zaten. Tenslotte volgde een looptest waarbij ik op blote voeten over een gang van ca. 10 meter heen en weer liep terwijl mijn voeten en onderbenen werden gefilmd.

Het ziet er erg professioneel uit.

Door deze analyses zag ik precies hoe ik liep en de podoloog verbond er zijn conclusies aan. Ik heb een goede motoriek, maar mijn voeten staan wat verkeerd tijdens het lopen. Daarnaast zijn mijn huidige schoenen te breed, waardoor ik altijd de veters veel te ver aantrek.
Die alles leidde tot een paar steunzolen waarmee het probleem van het scheeflopen wordt verholpen en een nieuw paar wandelschoenen, want de huidige zijn helemaal op. Of zoals de podoloog het zei: er zit geen leven meer in.
Ik heb met de steunzolen een paar schoenen van maat 47 gepast en ook hiermee ben ik gefilmd. Aan de stand van de knieën was te zien dat ik nu een stuk beter liep. Dit zou ervoor moeten zorgen dat het wandelen minder energie kost en tegelijk minder blaren oplevert. Helaas bleek maat 47 net iets te klein, dus de podoloog heeft de maten 47,5 en 48 besteld, zodat ik die volgende week kan passen.

Avondwandeling / Wandelschoenen deel II (25km)

Vanavond heb ik er weer zin in en tijd voor, dus besluit ik de wandelspullen mee te nemen naar het werk. Zo werk ik de hele dag met wandelschoenen en naadloze kousen aan. Uiteindelijk zit de werkdag erop en kan ik van start. Ik loop eerst naar huis om nog wat achter te laten en water te vulllen, waarna ik de Kraats inloop richting Veenendaal. Ter hoogte van de Stationsstraat sla ik rechtaf richting het station van De Klomp. Hier begint een wandepad richting huis en wat volgt is het industrieterrein van Ede. Via de Rietkampen wandel ik naar huis.
Ondanks dat ik dit keer op de wandelschoenen heb gelopen, kreeg ik na vijftien kilometer al pijntjes te verwerken en heb ik na afloop zelfs al een klein blaartje aan de linkervoet. Het is een terugkomend fenomeen dat ik links eerder schade heb dan rechts. Daarnaast is het verschil met de wandeling een week geleden op de normale schoenen wel groot. De huidige wandelschoenen zijn niet alleen versleten, maar ze bieden ook niet meer voldoende bescherming. Ik besluit de schoenen eens te laten onderzoeken bij een professionele sportwinkel zodat zij mij goed kunnen adviseren in de nieuw te kopen wandelschoenen.

Statistieken Afstand: 25,4 km Gemiddelde: 6,7 km/h Totaalteller: 1320,1 km

Winterwandeling Wolfheze / Wandelschoenen deel I (20km)

Buiten is het vier graden. Binnen zit ik met het plan om vanavond lopend naar huis te gaan. Niet de kortste route, maar een ommetje van zo'n 20 kilometer. Zo gezegd, zo gedaan. Rond 4 uur vertrek ik uit Wageningen en loop ik langs de supermarkt voor wat drinken voor onderweg. Met sjaal om en soms handschoenen en een muts loop ik door Renkum en Heelsum naar het fietspad langs de A50. Het begint nu te schemeren en weldra zal het donker zijn. Als ik in Wolfheze arriveer, is dat dan ook het geval. De temperatuur is gedaald naar -2. Ik merk hier niet heel veel van, omdat ik mijzelf wel warm heb gelopen. Vanaf Wolfheze loop ik in een rechte lijn naar Ede toe. Doordat ik geen verlichting bij me heb, moet ik soms aan de kant als er een auto aan komt rijden, maar gelukkig is dat maar op een klein deel van de route een risico.
Zonder pijntjes of blaren kom ik thuis aan. Ik heb deze wandeling gedaan op normale sokken en mijn gewone schoenen. Je zou bijna gaan denken dat je die speciale spullen niet nodig hebt, maar dit is slechts 10% van de afstand die je tijdens de 4daagse loopt, dus zo simpel is het niet.

Statistieken Afstand: 22,4 km Gemiddelde: 7,1 km/h Totaalteller: 1286,8 km